Bürokrat:
“Bataklığa düştüm. Kurtar beni!” Diye bağırmış.
Köylü:
“Geçmiş olsun.” demiş. Ama kurtarmak için de hiç gayret göstermemiş. Hani neredeyse dönüp gidecekmiş.
Bürokrat paniklemiş ister istemez:
“Lütfen, bir dal uzat da kurtar beni!” Diye yalvarmış.
Köylü:
“Olmaz! Sen şu anda hazine toprakları üzerindesin. Hazine malından bir şey almak suçtur.”
Bürokrat:
“Sen dalga mı geçiyorsun? Ölüyorum. Kurtar beni!” Diye bağırmış, Ağzına dolan çamurlarla.
Köylü hiç istifini bozmadan cevap vermiş:
“Ben Hazine’den mal alıp, suçlu duruma düşemem. Fakat seni böyle bırakacak değilim. Gidip muhtara haber vereceğim. O, kaymakama, kaymakam da valiyi arar mutlaka. Mal Müdürü’ne talimat verilir. Şayet hazine arazisi değilse, itfaiyeye talimat verir ve seni kurtarırlar.”
Bürokrat:
“Yahu; Bunlar oluncaya kadar ben ölürüm!”
Köylü gülmüş:
“Ben ölmezsin demiyorum ki! Bizim devletle bir işimiz olsa, siz de bu yolları önermiyor musunuz? Biz de oradan oraya gide gide ölüyoruz âdeta. Sen de ölürsen, mevzuata uygun olarak ölmüş olursun.” (alıntı)
27.12.2020
Yozgat