Yaz tatillerinde işlerimiz çok artıyordu ya pancar tarlalarında çapa vuruyorduk ya da patateslerin arasında gelişi güzel biten kızıl otları yoluyorduk. İşimizin en zevkli taraflarından biriside merada hayvan yaymak oluyordu. Babam pazardan manda yavruları almıştı. Köylü amcaların deyimi ile sekiz tane çamız almıştı. Bizim yani arkadaşlarımızla birlikte en çok zevkle yaptığımız iş manda yavrularını otlatmak oluyordu. Çünkü gölde yüzmeyi çok seven mandaların sırtına biniyorduk bizde onlarla birlikte gölde yüzüyorduk Yüzme işi bitiyor, oyun ve eğlence fasılası başlıyordu. Epey bir zamanda oyunlar oynadıktan sonra sıra aç karınlarımızı doyurmaya geliyordu. Her bir arkadaş bir işin ucundan tutuyor, kimisi su getiriyor kimisi çay demlemek ve ateş yakmak için odun topluyordu. Eğer yakınlarda patates bostanları var ise oradan patates getirip közleme veya haşlama yapıyorduk. Azığımız bazı günler de köy yumurtası, tereyağı göğermiş peynir salata veya domates oluyordu.
Karınlarımızı doyurduktan sonra yine oyun oynama faslı başlıyordu. O günkü zevkimize göre bazı günler çelik çomak oynuyorduk Bazı günler adına goçik dediğimiz yuvarlak bir odun parçasından dört beş santim boyunda bir parçasını kesiyorduk. Oyunda oynayacak çocuk sayılar fark etmiyor, alt limit üç kişi üst limit ise çocuk sayısına göre beş on on beş kadar çocuk olabiliyordu. Oyun kuralları çok fasla değildi. Toprakta bir çukur kazıyorduk. Kesmiş olduğumuz gociği kuyudan iki metre kadar uzağa koyuyorduk. Sonra kim ilk önce başlayacak diye bildiğimiz tekerlemelerden birisini veya ayak sayıyorduk. Üç beş metre uzaktan sırası ile karşılıklı olarak bir o çocuk birde öteki çocuk sayıyordu, kimin kimlerin ayağı en üste kalırsa o birinci oluyordu. Birinci olan öteki ile ayak saymaca yapıyor ve birinci olan başkası ile derken seçim tamamlanıyor ve oyun başlıyordu. Kuyudan iki metre uzağa herkes sopasını atıyordu. Gociğe vurmayan ebe oluyordu Diğer çocuklar elindeki sopayla gociğe vuruyor kuyudan uzaklaştırıyordu. Gociği kuyuya sokunca başarmış oluyordu.
Saatlerce koş aşağı koş yukarı derken her kes kan ter içinde kalıyordu. Elin ver derede yüzmeye, bizim çayırlar düzlükte oldukları için art arta gelen mendereslerden oluşuyordu. Buda yüzecek gölcük sayısı çok fazla oluyordu. Derde de biz çocuklar arasında yüzme yarışları oluyordu ama içlerinde en beceriksiz olanlarından birisi ben idim. Her yarışta sondan birinci olan ben idim. Boş verin birinci olmayı ben hiçbir zaman doğru dürüst yüzmeyi öğrenemedim. Derin sular ve denizler bundan dolayı benim için her zaman korkulu rüya olmuştur. İşte günler üç aylık yaz tatilinde böyle gırgır şamata içinde geçip gidiyordu….. Sağlıcakla kalın, hoşça kalın
11.12.2020 Muammer KARS