BİR SİHİRLİ DEFTER HİKAYESİ

Günlerden pazar saat 12:00 idi.Çocuk yurdunun kapısından içeri girdi genç kadın ziyaret defterine adını yazdirdiktan sonra orada gönüllü olarak ileride evlat edinmek istediği küçük kız çocuğunu beklemeye başladı.

İlerden eteklerini tuta tuta biraz utangaç ama mutlu bir ifade ile yanına geldi küçük kız genç kadının..
Kollarını açan genç kadın;

_"Ben geldim" diyerek sevimli kız çocuğuna sımsıkı sarıldı.

_ "Hoşgeldin abla bana bugün bana ne getirdin" dedi kocaman gözlerini iyice şirinlikle açan küçük kız çocuğu;

_Bugün sana bir defter bir kalem birde boyalar getirdim .Ama öyle sıradan bir defter değil bu sihirli bir defter.

_Sihirli bir defter mi vay canına yaşasın çok merak ettim şimdi ben bu defteri.

_Hadi istersen çocuk yurdunun bahçesinde dolaşalım seninle güzel bir yer bulalım kendimize tut elimi tamam mı canım dedi genç kadın çocuğa.

Çocuk O kadının elini sımsıkı tuttu hoplaya zıplaya bahçede sakin bir köşe arıyordu gözleri ile bir an önce o sihirli defterin sihrini görmek için.

Boş bankın birine oturdular.
Biraz sohbet ettiler.

_Nasıl geçti bir haftan bakalım dedi kadın çocuğa..

_Oyun hamuru oynadık,sonra okula palyaço geldi çok güldük hele ikide bir poposunun üstüne düşüyordu çok komikti abla diye kocaman bir kahkahayla anlatmaya devam etti.

_."Biliyormusun abla Ali beni itti annemde kızdı ona O’da sonra özür diledi benden barıştık" dedi

Çocuk anne dediğinde içine bir şeyler çökmüştü genc kadının kursağına.Çünkü bu küçük kız çocuğu kimsesizler yurdunda kalıyordu oradada çocuklar bakıcılarına "anne" diyorlardı.
Onları bırakip giden annelerinin özlemiyle anne diyememenin
acısıda onları vurmasın diye.

_ Hadi abla hadi çıkar çantandan şu sihirli defteride sihrini göreyim dedi küçük kız çocuğu heyecanlı heyecanlı.

Kadın çantadan çıkardı defteri.

_Şimdi buna istediğin bir resmi yapabilirsin, hayallerinide cizebilirsin sihrinide sonra söyliyeceğim dedi O iri gözlü meraklı kız çocuğuna.

Oda bir resim çizdi ve;

_şimdi "bakabilirsin resmime abla" dedi

Bir ağacın altında bir kız çocuğu resmi cizmisti küçük kız kaşları kızgın ifadeli birde başka ağacınn arkasinda yarım bir kadın silüeti vardı saçlar diken diken.

Sordu genç kadın;

_niye kızgın bu kız çocugu.

_Çünkü annesi onu terketmiş O’da ondan O’na kızgın onu buraya bırakıp gittiği için.

_ Peki saçları diken gibi kadında kim?

_ O kızın annesi gizlice bırakmış geleceğim birazdan oyna sen burda diyerek oraya onu sonrada gelmemiş. O cadı gibi çok kötü ondan saçları dik"

Sonra ağlamaya başladı avaz avaz küçük kız çocuğu bağrına bastı genç kadın O ’nu saçlarını sevdi kokladı çocuğun,çocuk birazdan sakinleşti.

_ "Bak şimdi buraya bir kapı çiziyorum ne zaman üzülürsen bu kapıyı aç ve söylemek istediklerini şöyle içinde kalmasın"

Çocuk kendide bir kapı çizdi kadının çizdiği yere ve başladı ağlamaya;

_Niye beni terkettin anne niye gittin baba benim suçum ne geri dönün bir daha hiç yaramazlık yapmiyacağim söz veriyorum size dedi.

Yine ağladı ağladı.
Yine onu sımsıkı sardı genç kadın.
Çocuk birazdan sakinleşti kadının onunla ilgilenmesiyle...

Kadın çocuğa döndü;

_ Ne zaman biri seni üzdü gel bu kapıyı aç söyle içindekileri kapıya bu kapı seni hep dinler ve gizli hediyeler bırakır kalbine mutlu olman için ...
Yani seni duyan biri var O kapıya git ne dilersen dile bir gün olur O dileklerin .Olmasada daha güzelini ikram eder yine senin iyiliğin için çünkü O dileklerin sahibidir tamam mı canım dedi..

Çocuk mutlu oldu artık onu dinleyen duyan biri vardı ne sihirli bir kapıydı bu.
Teşekkürler etti genç kadına çok güzel bir hediyeyi bu .

Kadın gülümsedi ;

_unutma seni duyan biri var ve sen sakın umudunu kesme dedi çocuğa çocuk gülümsedi

_çok güzel sihirli bir deftermiş bu mavi bulutlardaki hayaller kadar güzel dedi.

_ Abla bak şimdi buraya da seni çizdim kapiyada soyledim ablam hep gelsin sonra O benim annem olsun dedim kapı kabul edermi dileğimi dedi.

Gözü yaşlarla dolu genç kadın

_"kimbilir çok istersen belkide olur" O kapının sahibi çocukları daha da çok sever dedi.

Aslında O’da Onu onu evlat edinmek istiyordu ve bunu duymak mutlu etmişti kadını..

Hepimizin bir kapısı olmalı içine bütün öfkelerimizi acılarımızı atıp kilitlerken mutluluğa umuda dair açılacağına inanacağımız sonsuzluğa açılan bir dua kapısı...

Yeterince istenildiğinde Ol emriyle ikram edilen ve olduran olunca da şukrettiğimiz bir şükür kapısı..

Hadi bir kapı çizdim şimdi siz dileyin kimbilir belkide bir amin sizin avuclarınıza düşer İnşaallah...

Nevin Aktekin Gülfırat