Seni O ilk gördüğümde "sımsıcak" bir gülüşün vardı..Yaramaz ama bir o kadar da tatlı bir çocuk edasıyla "beni sev" der gibi gülümuyordun bana..

Bir merhaba ile tokalaşırken ellerin terden ıslak ve soğuktu sanırım çok heyecanlanmıştın o yüzden böylesi soğuktu ... Bilemezdim o soğuk ellerin yüreğimi bu denli ısıtacağını zaten sende hiç bilmedin yüreğime bu denli değişini....

Elini ellerimle bir hamle ile kenetlerken çekmek istesemde çekemedim kaldı öyle üstüne birde hiç beklemediğim anda alnıma bir buse kondurunca ..Bir kadın için ne anlamlıydı bu buse sevgiye şefkate ve güvene dair..

İnanmak istemiştim bu sefer hayallerimin gerçeğe döneceği teslim olacağım bir aşka ve kaçmaktan yorulan aşktan korkan yüreğim usulca "korkma kal " diye fısıldamıştı.Aşkın acı tokadını yedikten sonra yeniden aşka teslim olmak zor bir karardı benim için bu yüzden o gece korkmustum kalmaktan çünkü benim öğrendiğim aşk acı veren bir izdiraptı.

Yinede kalmak istedim,
yinede kalmak sende
Ama kalamadım işte

Sen benim gibi olmayı bilemezdin,
Yaşadıklarımı; kırgınlıklarımı içime attığım gözyaşlarımı korkularımı bilemezdin işte...

Bakma benim o güçlü duruşuma kimseler bilemez o gülüşlerin altına sakladığım "sayısız gözyaşlarımı " bir ben birde Yaratan bilir öyle işte..

Ben hala o küçük kız çocuğuyum işte;
Öyle saf,
öyle masum
ve öylede kırılgan.
İçim kırık döküktür de söyleyemem hissettirmem anlamazsın da sen nerede beni kırdığını bende güler geçerken yine her zamanki gibi tek dostum Rabbime dokerim içimi en mahsun hallerim ile...


Sende anlamadın tutamadın yüreğimden kacmaktan yorgunken dur nereye diyemedin...Neden gitmeye çalıştığımı anlıyamadın aslında giderken kalmak istedıgimi çözemedin...

Ben giderken "dur gitme " deyip sımsıcak sarılsaydın bana ama sende "dur kal"
benimle gitme diyemedın . Yetmedi yüreğin bılseydın sevdayı öyle hemen vazgeçmedin daha sıkı tutardım elimden inandırıdın sevdana beni...

Ama demedin bende gittim senden...O yüzden aylar sonra çıkıp karşıma ama neden diye sorma artık çok geç kalmak için uzatmışken ellerimi "yasaklı kelimem" kaldı adın dilimde hadi şimdi sana benden kocaman bir "Eyvallah" bir rüzgar gibi esip geçip gittin benden ugurlar ola...


Nevin Aktekin Gülfirat