Bugün kayınbiraderim, Metin Atalay kardeşimi son yolculuğuna uğurladım ve öğleden sonra çok sevdiğim ve değer verdiğim şair Ökkeş Öztürk abimi de ziyaret ettim. Evine yakın bir kıraathanede imiş, bir çay içimi söyleştik.

Halini hatırını sordum. Ses tonunda bir değişiklik hissettim. Bir süre önce boynundan bir kist aldırmış, patoloik sonuç, korkulacak kötü huylu bir durum olmadığını ortaya koymuş.
Bu arada ben görmeyeli bakıcısı da değişmiş, yeni bakıcısını henüz görmedim..

Oğlu Suat sağolsun, hayatta olan tek evladı olarak babasının sorunları ile yakından ilgileniyor. Fakat baba oğul bir arada aynı evde değiller. Bakıcının aylık ücreti Ökkeş abinin aylık aylık emekli öğretmen maaşının üstünde.

Yakında, ses telleri ve takma dişi ile ilgili ağız sağlığı sorunlarından dolayı randevu alacaklar ve muayene olacak.

Bu arada ağız sağlığı ile ilgili bizi doğru hastaneye yönlendiren Diş Eti hastalıkları uzmanı ve benim de diş hekimim olan, aynı zamanda kızımın Antalya Anadolu Lisesi’nden sınıf arkadaşı olan çok değerli güzel kızımız Dr. Gizem Kılınç’a teşekkürlerini ve selamını iletti, söyliyeyim de borçlu kalmayayım :)

Ökkeş abi geçen yıl, beyinde pıhtı atmaktan dolayı damar tıkanıklığına bağlı kısmi felç denilebilecek bir rahatsızlık atlatmıştı, şimdi de sağ ayağındaki bir sinirden ağrı hissediyor. Bu ağrı boyundan kist operasyonu yapan doktorun dediğine göre, o evvelki beyin damarlarında kan pıhtısı atmasının yarattığı rahatsızlık verici bir sonuç olarak açıklanmış.

Çay kahve içtikten sonra kendisine evinin kapısına kadar refakat ettim. Yolda eskisi kadar hızlı yürüyemiyor, birden yolda aklıma gelenleri ona da söyledim. Dedim ki;

-Bak şimdi yolda yürüyoruz, bir de bunun daha beteri durumda olanlar var, adım atmaya mecalimizin kalmayacağı günler de gelecek, yarının ne getireceği hiç kimse için belli değil. Bu gün benim kayın biraderi uğurladık. Sıra bize de gelecek, kaçış yok bundan; İşte böyle sessizliğin içinde hayatın sessiz akışından çıkıyor şiir, yalınlığın, doğal hayatın akışının farkına varmak; şiir bu deyiverdim ve şu dizeler düştü dilimden

(O an işte iki elimi arkadan belime bağlamış, ben de normal tempo ile değil de Ökkeş abi gibi yavaş bir tempo ile yürüyordum ve başım öne eğik yere bakarak gidiyordum.)

İlk dörtlükten sonrasını Ökkeş abiden ayrıldıktan sonra akşam eve gelince kaleme aldım.

TEMEL TAŞLARI

Başım öne düşmüş, bel iki büklüm
Belli ki başımdan ağırdır yüküm
Bu günden yarını gördüyse aklım
Aile toplumun temel taşıdır

Sağanak bir yağmur duygu tufanı
An gelir tutar mı tutar insanı
Dost isen el uzat, kurtar bir canı
Mutsuzluk kanayan çıban başıdır

Kendine bir eş seç, dengini ara
Ciçekler içinde, rengini ara
Bir gençliğine bak bir ihtiyara
Kar yağmış saçların ömrün kışıdır

Akşam olup dönüp geleceğin ev
Dün bugün yarının geleceğin ev
Sımsıcak aile ocağını sev
Aile hayatın ocakbaşıdır

Hayat ağacı bu dalıyla gürler
Dalda çiçek arı balıyla gürler
Dengini bulmadan bitmez hırgürler
Eş sıcak demli çay, can yoldaşıdır

Aktaş işin ince gönül işidir
Belli ki yuvayı kuran dişidir
Bir dişi bir erkek iki kişidir
Aile toplumun temel taşıdır

Sağlıcakla mutlu kalın dostlar hepinize sonsuz selam sevgi saygı ve şükranlarımı iletiyorum.

DİPNOT: Bu arada Antalya Lisesi öğretmenlerimizden yaklaşık 80 yaşındaki çok saygıdeğer eli öpülesi edebiyat öğretmenimiz Şafak Ergün hanımefendi, büyük gönül inceliği, bilgelik, erdem, fazilet duygusu, nezaket, sevgi ve şefkat lûtfederek beni telefonla aradı, büyük bir sürpriz oldu benim için, mezuniyetimden Kırkyedi yıl sonra öğretmenimizin sesini duymak müthiş bir duygu tufanı idi... Çok duygulandım, yeni bir şeyler öğrendim, dünyalar benim oldu.

Oysa Şafak öğretmenimiz, beni hiç sınıf öğretmenim olarak okutmamıştı. Telefonda hayli uzun hoş ve lâtif bir sohbet ettik. Bunu da dipnot olarak tarihe düştüm, koronasız günlerde kısmet olursa ziyaret edip elini öpmek istiyorum.

Şaban AKTAŞ
15.10.2020 - 23.17

Görseller: Bu gün Ökkeş Öztürk abim ile birlikte olduğumuz anlar..