- 364 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
ACİZANE SESLENİŞ
O kadar çok yanımdasın ki, oturduğum soframda bazense yürüdüğüm yolumda sürekli gök yüzümdesin. Bir an beliriyorsun yanımda. O an soyutlanıyorum cümle mahlukattan. Sesler gidiyor hisler kayboluyor seninle oluyorum. Birden geliyorum kendime, adımı duymaktan belki de hiç bu kadar nefret etmemiştim. İçimi bir acı tokat gibi yakıyor. Ayaz gibi kesiyor gözlerimi. Sen yoksun ya ben ölüyorum her nefesimde. Ne yapayım ! bende insanım, istiyorum hep yanında olayım, her şeyim ilki sen, sonu sen ol ! İstiyorum işte biraz nankörce, ortaya şımarıkça. Avazım çıktığı kadar susuyorum özlemine. Öğrendim gülerken ağlamayı.
Sen yoksun ama seninle bakıyorum her dağa, taşa... Sen seversin diye yiyorum, sen susuyorsun diye de susuyorum. Çok gülmüyorum öyle (istesemde olmazki, sen yoksun ya !) Ama ağlıyorum hemde çok. Sevdiğinin adı geçince ki heyecanın vardıya, bak işte onu çok yapamıyorum. Taklit ediyorum sen gibi... Her şeyim senken neden bu uzaklık ? Tamam, ben seni...neyse bu konulara şimdi giremiceğim, enkaz altı.
Bazen de kalbim öyle coşuyor ki ! Bir asa vuruyor musa (a.s) sisler yarılıveriyor on iki yola. Bu yolun sonu sen, başı sen. Bir musa oluyor, bazen de ibrahim tatmin olmaksızca... Adın gibi olmak senden başka kime yakışır ki ! Seninle olsaydım gözlerine bakıp, beyitler okurdum susarak sonra ağlardım usulca. En güzeli sarılmandı bana, çekince kokunu içime bitiverirdi her şey o anda. Derdim sen varken, yanımdayken dökülseler üzerime kağıtlarla yazgılar ! Ne olabilir ki bana.
Ama şimdi her şey oluyor bana...
Çünkü yanında değilim
Ve çok üşüyorum
Ne olur bugün de rüyalarıma gel !!!
Özlem biraz olsun uyuşuyor.
Öptüm ellerinden..... acizane.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.