İçimde bir yerlerin acıdığını ve açık adresini bilmediğim sokaklarım, içim diyorum içim. Kaybolduğum bir odadır belkide. Bilmiyorum nedir, neyim. Kesinlikle sözümün geçmediği hükümdarlığım, hükümetimin taşıyıcısıyım sadece. Aklımdan gezer, severim... Artık içim kaldırmıyor beni, biri lazım bana çok uzaklarda olan biri. Benim kaybettiğim beni, bana verecek olan biri. Biliyorum yollar imkansıza çıkar, dualarım hikmete... Seni farklı özlüyorum bu tarifi bende kavrayamıyorum. Bu tarifsiz hallerim senden mi yoksa yoldaki dikenlerden mi anlayamıyorum. Biliyorum odun gibi yazdığımı şairlik pek beni benimsemedi galiba. Bakalım nasip. Bence şairlik büyük bir basamak ruh mesleği. Yaaa ruhun mesleği, ruhun. |