ALTMİSİNDA SONRA GELEN MUTLULUK

       Çocukluğumuz öğretim hayatı nedeniyle bir kısmı şehirde geçsede arta kalan büyük bir bolümü burnumuzda buram buram hasret
kokan köyümüzde geçmistir. Bizim emsallerimiz çocukluğunu doyo doya yaşamıştır. Belirli bir yaşa gelmiş insanlar neden köy hasretiyle yanıp tutuşurlar. Köydeki sevgiyi, saygiyi doğallığı şehirde bulamadigi ve ozgurlugun tadı ve anılarının çoğunu köyde yasadigi için arar. Çocuktuk köyde arkadaşlarımız çoktu. Baska yerlere gitmeye gerek yoktu. Anneannemgilin( Fidan Ecimgilin) küçücük kapının önü harman yeri gibiydi. Bize yetiyordu da artiyordu bile. Annemin.babasi ve amcalari bizim dedelerimizdi. Mehmet dedem köyün halay baş cekeri. Onsuz düğünlerin ne tadı nede tuzu olurmuş. Sonra molla yusuf dedem.Kurtuluş savasina katilmis bizlere anılarını anlatır o ağlardı biz ağlardık.  Simdi açın halinden anlamayanlari o günlere götürsek çöpe atılan bunca nimeti evlerinin baş köşelerinde saklarlardi. Günlerce aç kaldıklarını atin dışkısından arpalari seçerek ekmek yapip yediklerini anlatırken bu aziz vatanın kıymetini bilmeyenler, dinleseler vatan sevgisi bin kat artardı. Molla Yusuf dedemin ruhu sad olsun.
        Oyun sahamizin bir kenarında öyle mustesna biri vardiki biz onu annemizin öz amcasi bilirdik, Merhamet dedemlerle amca çocuklarıymıs. O.kadarmi yumusak o kadarmi merhametilik olurdu. Biz cocuklari hep güler yüzle severdi. Pada dedemden basediyorum. Hafizamda kalan ayni zamanda benim Osman dedeminde yegeni, kucuk yaslarda oksuz ve yetim kalmis, mehmet dedemgilin el golgeliginde yasamis ama yalniz insan. Yakınlarınca el golgeliginin yaninda horlanmis, ezilmiş, itelenmis, kakılmış ama yinede yufka yürekliliğinden hiç bir şey kaybetmemiştir. Benim babamdan büyüktü. Alttmis yaşına kadar erkek çocuğu olmamış her işi kendisi görmek zorunda kalmistir. Babam usta idi. Paşa dedem ne zaman kağnısının bir yeri kırılsa gülerek babamın dayı diyerek gelirmiş. Rahmetli annem  babama paşa emmim geliyor deyince babam anlarmış muhakkak bir yapilacak bir işi var. Babam her işini bırakır hiç gücenmeden  hemen işini halledermis. O zamanki saygilar ve sevgiler sahte değil gerçekmiş.
       İtelenen, kakılan ve ezilen bu müstesna insanin yasadiklarini mevla bir gün görüyor ve altmisindan sonra ikiz erkek evlat veriyordu. Mustafa ve mehmet dayım. Onlar yaşları kemale ermis babalarının yaşantılarını çabuk unutup fani dünyanın hırsına kapılmış, aynı karında dokuz ay on.gun akillica yasadiklari halde öbür aleme gotüremiyecekleri bir avuç toprak icin birbirlerine kusuyorlar. Allah her ikisinede uzun uzun ömürler versin.
           Dedimya Paşa dedemin yalnızlığını nihayet görmüş mevlam. İkizin üstüne üstlük altmış yaşından sonra bir erkek evlat daha vermiş. İyiki de vermis.Ali Çelik.Benim öz dayilarindan yakın hayata hep olumlu bakan en az öz dayılarım kadar sevdigim bir yakınım. Osman dedemden dolayıda babamın yeğeni. Çocukluğumuz Ali Dayımın masalları ile geçti. En meşhur masalı simdiki gibi hatirliyorum kedi masali vardi. Koyde Her Ali dsyimi gördüğümde ne olursun şu kedi masalini bir anlat diye . Oda ayni paşa dedem gibi güler ve hic gucenmeden anlatirdi.
            Düğünlerimizde cenazelerimizde iyi günümüzde kötü günümüzde hep yanımızda oldu. Onda fitnelik fucurluk asla yoktur. Hani derlerya içi dışı bir insan. Hayata tipki babasi gibi hep olumlu bakan kisi. Sivil hayatta ve calistigi devlet dairelerinde hep sayildi sevildi. Emekliligim tadini cikarirken deveyi yardan atan bir tutam ot misali bir kaç meyve uğruna ağaçtan düşüp belini kırdı. Çok şükürki allah onu severlerine bağışladı. Tip cok ilerlemisti.Yapilan operasyonlarla hayata yeniden tutundu.
            Dayıcığım ne olur kendine iyi bak. Senin gibi iyi insanlara ihtiyacim var. Belki bana icine düşmüş olduğum manevi duruma yardimci olmuyorsun ama hic degilse diger yakinlarim gibi tazıya tut, tavsana kaç demiyorsun.
             Hürmet ve saygılarla ellerinden öpüyorum.
              Dünya durdukça yaşa.
                             05.10.2020 Ömer Dede Kılıç