Papatya fallarıyla avunuyorum, biliyormusun ?..
Ak yapraklara umutla bakıyorum... önce ; seviyor sevmiyor, gelecek ,gelmeyecek gibi çocukça merak ediyorum.
Sonra gülüyorum kendi kendime... Yeşil kırlara dalıyor gözlerim... güneş dağların ardına çekiliyor yavaş yavaş. Dilimde bizim şarkımız ; ’’ Akşam güneşi aşıyor.’’

Buğulu bakışlarım arasında ; kızıl, mor , pembe bir tabloda tüm hayatımı seyrediyorum.
Bu tabloda hüzün ve göz yaşını görüyorum. Yılların verdiği acılarla solan yüzümü semaya çeviriyorum : ’’Bana bu acılar içinde yaşarken sabır ver Tanrım , beni kötülüklerden koru’’ diyorum. Çaresizim, başka bir şey gelmiyor elimden.
Tek kelimeyle ıstırap benim hayatım !

Ben yine papatyamızın ak yapraklarına anlatıyorum seninle hikayemizi.

Aygün Deniz 29.09.2020