Gabriela Mistral, 1889 yılında Santiago’da doğdu.Şilili olan şairin asıl adı Lucila Godoy dur. Bir öğretmenin kızıydı. Okulu bitirince kendisi de öğretmen oldu.Şili kırsalında öğretmenlik yaptı. Nişanlısının intiharı duygulu bir şiire, yönelmesine yol açtı. Bir çok taşra gazetesinde şiirleri yayımlandı. 1914’te Ölüm Soneleri şiiri ile Juegos Floral ödülünü kazandı. 1922’deYıkım adlı kitabı büyük ilgi uyandırdı. İki yıl sonra çıkan Ternura adlı kitabı ününü pekiştirdi. 1925’ten sonra Şili Dış İşleri Bakanlığında görev yaptı. Avrupa ve Amerika’nın çeşitli kentlerinde konsolos olarak bulundu. Birleşmiş Milletler’de ülkesini temsil etti. 1954 Nobel Edebiyat Ödülü’nü alan şair, bir çok kere Avrupa’ya, özellikle İtalya ile Fransa’ya gitti. Dünya barışının büyük savunucusu idi. 1957 yıiında Amerika Birleşik Devletleri’nde bulunduğu sırada öldü.

Büyük şairi Derin Uyku adlı şiiriyle selamlıyoruz:

Uyandırmasın kimse
uyuyan bu çocuğu
Bir zamanlar karnımda
böyle derin uyurdu.

O duru dinlenişten
açtırdım gözlerini
yaslayıp göğsüme yine
uyuyakaldı şimdi.

Alnındaki damarlar
sanki atmıyor artık
Minik yengeçler gibi ayakları
gövdesi pembe bir balık.

Çığ düşmüş olmalı
ıslak kirpiklerine
Müzikle sallanıyor
kolları uykusunda.

Dere gibi usulca
akıyor nefesi
Titriyor gözkapakları
defne yaprağı gibi.

Hiç bir şey söylemeyin
uyanıncaya kadar
,bırakın uykusunda böyle
çevresinde sığınaklar.

Bir sığınaktır çatı
kapı bir başka sığınak
kadın olan annesi
annemiz olan toprak.
,
Bu sessizlik içinde
belki de öğrenirim
o uykuyu yeniden
nicedir yitirdiğim.

Her yanı duru sevgi
derin uyku her yanı
bırakın da kullansın
bu güzel armağanı.