İnsanı hayata bağlayan şeydir sevgi. Bir şeyleri birilerini seversin dünya da illa ki...
"Torunlarıma tutundum, onların sevgisiyle hayata bağlandım" dedi kızını bir cinayete kurban veren yaşlı kadın.
"Duvarlar konuşmuyor, televizyonda olmasa iyice sessiz kalıyor ev. İnsan kafayı sıyıracak gibi hissediyor" dedi. Eşini kaybeden yaşlı adam.
Düşünüyorum ben neyimi kaybetmiştim ki, hiç bir yerde iflah olmuyordu içimde ki sıkıntı.
Çocuk gülüşlerim düştü pencereden oradan annemin evinin balkonundan bakarken. Ne mutluyduk eskiden.İçim dolu bir buluttu o gün gökyüzü yarıldı benim yerime gözlerim ağlamaktan bulanık bakıyordu herşeye.Geçmişimi düşündüm 15 yılımı. Ne yapmıştım ona hayatımı yarı ömrümü feda etmekten başka. Bazen konuşmazdı sessizliğinde kendimi arardım. Sarılmazdı omuzuma elini koyup "ben burdayım" demezdi hiç kendim gider sokulurdum koynuna severdim çenesine vura vura sadece onu sevmek istemek değildi beni sevsin diyeydi.
"Sevdiğimi belli edersem şımarırsın" derdi. Keşke şımarsaydım, ne olurdu şımarsaydım böyle yapayalnız hissetmezdim kendimi.
Herşeyden kaçtım zaman zaman ona sığındım. Annemden darbe yedim ona sığındım. Babamdan darbe yedim ona sığındım. Ondan darbe yedim yine ona sığındım. Sığınacak başka kimsem yoktu.
Ağıza alınmayacak laflar ederdi bazen gururumu güvenimi alaşağı ederdi. "Öyle diyor ama aslında içi öyle demiyor" dedim. "Git" dedi defalarca kovuldum "kal" bildim. Gittim zaman zaman ama ondan uzak her yeri el bildim. Kendimi asla menzilinden dışarda iyi hissetmedim.
Şimdi artık anlıyorum ki yıllarca en büyük yaptığım hata olanı görmek yerine arkasındakini görmeye çalışmakmış. Çoğu şeyde bu hataya düştüm. Kimse beni sevmemiş aslında. Beni seven kimse olmamış. Sadece ben sevmişim onları hayal ürünüymüş karşılıkları.
Kalbim şimdi harabe bir çöplük nerde hurda yığını var almışım taşımışım ağırlaşınca fark ettim ki ben tenekeleri gümüş, boyalı kaplamaları altın sanmışım.
Yavaş yavaş çözülüyor düğümler. Zamanında tamamlayamadıklarım karşıma çıkıyor bir bir . Bana gerçeği gösteriyorlar. Bir şey kaldı oda nihayete erince sanırım Hak’kın rahmetine kavuşacağım. Çünkü öğrendikçe gerçekleri kalmıyor hiç yaşama hevesi.

Kadın adama güvenmiş. Adam onun hayatında son gördüğü yüz olarak kalmış. Asıl yüzünü görmüş onu öldürürken anlamış ki zaten yaşadığı hayat değil yalanmış.