Alman şairi Jakob Van Hoddis, 1887 yılında Berin’de doğdu.Şair, önce Münih’te mimarlık, daha sonra Jena ve Berlin’de klasik filoloji ve felsefe öğrenimi görmüştür. 1912 yılından itibaren gittikçe artan biçimde akli dengesini yitirmeye başlamıştır. İyileşir gibi olduğu bir ara Münih, Paris, Berlin arasında yolculuklar yapmıştır. Ancak 1914 yılından itibaren tedavi altına alınmış, Jena, ve Tübingen’de özel tedavi görmüş, 1933 yılında Hitler’in iktidara gelmesiyle Koblenz yakınındaki Bendorf-Sayn sinir hastalıkları yurduna yerleştirilmiş ve Yahudi asıllı olması dolayısıyla 1942 yılının haziran ayında oradan alınarak götürüldüğü Sobibor imha kampında öldürülmüştür.


Hoddis, ölmeden önce yazdığı ’’Dünyanın Sonu’’ adlı şiirinde şöyle diyordu:

Yurttaşın başından uçar sivri külah
,Çığlık gitti yankılanır havadan,
Düşüp parçalanır damcılar damdan
Ve gelir kıyılardan kabaran suyun haberi.

Fırtına işte, vahşi denizler abanır
Karaya, kalın barajları yıkmak için.
İnsanların çoğu nezleye yakalanır.
Trenler köprülerden yuvarlanır.