" Şimdi de dağlarda haiku fırtınası esecek demek." demiş değerli bir şair kardeşim.

Ah Şairim o fırtına değil de, karıncanın soluğu olur ancak dağlarda.
Hani patikalar ölümü çığırırken şâhikalarda bir meleğin kollarında dansımızdır o deli senfonide. Vadilerde çiçek toplarken, susayınca o pınarlardan iksir gibi sulardan içmek. Bir masalda yaşar gibi yaşamak dağlarda. O gürül gürül akan derenin kıyısında anasının kucağında uyuyan bir bebek gibi uyumak. Buzların üzerinde bir meleğin kollarında dans etmek.

Haiku doğa insanları için bir güzellik.
İşte böyle bir yaşam tarzı.

Kendimde haiku’yla özdeşleşen bir şeyler görüyorum.

Zirvelerinde bazen soluklandığım oldu dağların.
Küçücük bir karınca gibi görür kendini dağda dağcı. Zirvede başka bir şey var aslında. Bunu dağ felsefesini iyi bilenler ancak anlayabilir.

Bir hiçtir sadece. Çıkarsın inersin.
Zirvede aslında çok da farklı duygularda olur dağcı.
Başından yukarıda bir nesne kalmamıştır. Sadece gökyüzü. Fırtına da, güneş de, aldığın nefes de başkadır zirvede. Orada haykırmak da başkadır. Dimdik durmak da. Çok da kalınmıyor dağın zirvesinde. Hele Ağrı’da tam bilmiyorum ne kadar kaldık. On beş dakikaydı anca. Eksi on beş derecede durmak mümkün de değil fazla. Buz zerrecikleri Nahcivan tarafından öyle bir uçuşuyordu ki. Yanaklarıma fırtına onlarca toplu iğne iğne batırıyordu sanki.

"Çın çın çınladı Ağrım.
Buzların üzerinde zerre
Zirvede en kutlu doğumdu"


Böyle yazmışımdır eski yazılarımda.
Ve bu haiku olarak düşündüğümde böyle de bir çok değişik şekilde olabiliyor.

Kelimelerle dans ediyorum.

İçimde Ağrı
Fırtına zerre zerre
kutlu bir doğum

Zirvede durmak" dedim. İşte asıl orada durduğu süre içinde müthiş bir tırmanış başlar. O dağcının içine tırmanışıdır. Oradan işte yıldızlara sıçrayabilir. Bulutların üzerinde uçabilir dağcı.


" İşte hedefi görüyorsun.
Öyle bir sıçra ki yıldızlar bile ayağının altında kalsın " demiş Nietzsche.

Bu dünyada iyilikten, güzellikten söz edelim. Dostluğu, kardeşliği, sevgiyi yüceltelim.

Onlar ne güzel insanlardır. Allah onların içine kin, nefret duyguları vermemiş. Allah’ın sevgili kullarıdır onlar.

" Siz yükselmek istediğinizde yukarı bakarsınız. Bense aşağı bakarım. Çünkü yükselmişim. " Nietzsche


Fotoğraf : Kaçkar zirveden görünüm. Buzul ve Deniz gölü.
MOUNT KAÇKAR

Fikret Şimşek / ZERRE