Ne düşünüyorsun diye sorup duruyorsun ya ben de kafa patlatıyorum, yani ertesi günkü sınava hazırlanmak gibi ya da; bir öğretmenin ertesi gün öğrencileri ile çalışacakları o günkü konuya akşamdan bir göz atması gibi...

Malum benim ilgi alanım şiir; sonunda şiirin trene benzediğini fark ettim ve şiirin çok iyi bir toplu taşıma aracı olduğuna inandırdım kendimi...
Toplayıp dağıtıcı özelliğiyle, bizleri gideceğiniz yere bir serüven yaşatarak, yollarda durup yolcu alarak; o yolcularla bizleri tanıştırması benzer şiire...

Bazı, bazı biraz soluk alabilmek, ihtiyaçları karşılamak için molalar vermesi, ve o molalarda aldığı yolcuların da bu gidişatta, bu yolculuktaki bir çok şeye şahit olması, bir şeyler verip karşılığında bir şeyler almasının durağan hayata zenginlik kattığını fark ettim.

Uzun sürecek bu yolculukta, bir molada istasyon büfesinden aldığımız çerezler misali, şiirin de içinde rastladığımız acı, sevinç hüzün ki her birinin baharatı ayrı olup; her birinin kalıcı etkisi de farklı değil midir.

İki kişi sohbet ederlerken, biri biraz düzgün bir türkçe ile etkili bir konuşma yaptığında muhatabı: edebiyat yapma der ya; işte ben edebiyat yapmak istiyorum

Türk dilini daha zengin ve değişik şekil ve anlamlarıyla kullanmak, kelimelerin değişik anlamlarını öğrenmek, şiir yazmak, öykü yazmak; şiirde kafiyelerle dalga geçmek istiyorum.

Düşünmek, sorgulamak; bilmediklerimi öğrenmeye gayret etmek, bildiklerimi paylaşmak istiyorum.

Şiirin bana yakıştığını düşünüyorum. Şiirin bir çok kötülüğü önlediğini, edebiyatın, sanatın barışa büyük katkı sağlayabileceğini düşünüyorum.

Ayrıca her halukarda, her zaman şiirin çok güzel bir uğraş, bir hobi olduğunun bilincindeyim.
Arada hatalar yaptığım tekrarlara düştüğüm olmuyor değil; ama, ben bu şiir treninin bu günedeğin zararını görmedim.

Herkese hayırlı, mutlu Pazar,lar diliyorum sevgilerimle...

Yüksel Nimet Apel