Sigara kullananların ekserisi bu zararlı alışkanlığı neden devam ettirdiği üzerinde durmasa bile başladığına pişmandır. Doğrusu hiç başlamamakmış. Zira zararlı olduğunu bilmeyen yok. Gereksiz harcama olduğu da tartışılma gereği bulunmayan bir realite olarak karşımızda durmaktadır.

Bu nasıl bir sevdadır, ne tür bir illettir? Yıllar geçiyor, onunla tiryakisi arasında dostluk köprüsü sapasağlam duruyor. Devlet insanını sigaranın sebep olduğu hastalıklardan ve bu hastalıkların SGK’ye eklediği mali yükten kurtulmak için TV’lerde caydırıcı yayınlar yapıyor. Bunun neticesinde takriben 2 milyon kişinin bu illetten kurtulduğu bildiriliyor. Tekel bayileri yine çalışıyor, raflar dolu, içenler de az değil. Öte yandan sağlıkçılarla hekimlerden sigara içenleri görüyoruz. Bu hal tiryakiye cesaret veriyordur. Her ne kadar atasözü “kem misal emsal olmaz” demişse de.

Bir tanıdık, kalp rahatsızlığı geçirmiş. 7 yıl içmemiş, ardından nasıl olduysa yine başlamış. Memnun mu, değil. Nasıl yeniden başlamış? İnsan bahane arayınca buluyor. Bir başkası 30 yıl önce mendeburla yollarını ayırmış. Ama bir taneden bir şey olmaz dese, arkası gelecekmiş. Bundan emin olduğunu söylüyor.

Mark Twain demiş ki :"Sigarayı bırakmak kolaydır, çünkü ben çok denedim! " Çok denemek, denemenin kolay olması şeklinde anlaşılabileceği gibi tekrar başlamanın da kolay olduğunu ve sigarayı bırakmanın zorluğunu anlatıyor.
Kısacası ya sağlıklı, kaliteli yaşam, ya sigara!
Ocak, 2020