Büyük büyük dertleriniz var değil mi ?
Kul var ekmeğe muhtaç
Kul var sağlığı tek ihtiyaç
Kul var rengi senin rengi gibi değil
Ama sen onu yargılayamaz,
Sen onu sorgulayamazsın
Kimsenin kimseden yok üstünlüğü
Sen bir anadan o bir babadan doğmadı öyle değil mi
Hepimizin örfü, adeti, töresi, dili, dinî ,mezhebi ve rengi bir mi?
Tek bir olan şey insanlığımız,
Onada olabildiğince sahip çıkmalıyız
Kimin derdi yok , kim çekmiyor çile , dert , tasa
Koca koca taşlar altında kalan bedenler,
Ummanda boğulan ve kıyıya vuran cesetler,
Bir baba evine ekmek götürememenin acziyetinde
Bir kadın başka kadın yüzünden ne yara almış
Incinmis kadının ruhu , canhıraş bedeniyle girmiş bir harbe
Din gitmiş, dil değişmiş, doğaya yok saygı
Hayvana bile nefis uyandıran pisliklerle dolu
Dört bir yanımız ve soluyoruz aynı havayı ,
Yetmiyor aldığımız soluğu kirletmek için elimizden geleni yapıyoruz
Organik diyerek birbirimizi kandırıp
Merdiven altı organik besleniyoruz
Saf çocuk kalbi ile inanıp tüketiyoruz ucuz diyerek
Entel dantel diye yaftalıyoruz birilerini
Biz gibi olmayanı insandan da saymıyoruz
Ahkam kesiyoruz yarım yamalak tecrübe ile
Söylesenize bizim insanlığımız gömüldü mü diplere
Bir kadın etini satıyor lüks yaşam uğruna
Bir kadın ter damlatıyor merdivenin mermer taşına
Bir adam kızı yaşındakini pazarlıyor onurla
Bir baba başlık diye satıyor kızını, sözde adam ya.
El bebek gül büyüt paşanı, gitsin savunsun başkasının vatanını
Ellerin düşsün yanına çünki evinde şehit var ne yapsın ki anası ve de babası
Çocuk istismarını, çocuk gelini, kocasının evirip çevirip dövdüğü, sövdüğü kadını, töreye kurban verilen canları hiç söylemiyorum bile
Nutkum tutuluyor düşününce bile.
Aşk, sevda, tutku hepsi menfaate gebe
Ne bitmez tükenmezmiş dertlerimiz
Kiminin sevdiği bırakmış, görsen! Kalmış bedeni tonlarca çığ’ın altında
Buz gibi bir ifade , bakıyor boş boş ortalığa
O olmadan yaşayamaz, soluk alamazmış
Alırsın canım alırsın, hatta gün gelir adını bile almazsın ağzına da şaşar kalırsın sonra .
Haddini hududunu bilmeyene yok hiç lafım
Ne söylesen lâfıgüzaf
Yoruldugunla kırıldığına kalırsın.
Anneannemin bir lafı vardı hep gelir aklıma
Derdi ki!
Kalma kötünün kusuruna bilse iyisini konuşur.
Birde ortalıkta dolanıp da kendini adamdan sananlar var, milleti dolandıran, yalanlarını ballandıran, ne büyük bir kayıptalar.
Ne yorgunum ben bugün
Bir günlüğüne herkes sussa, hislerim donsa, yaşam dursa ne yazar
Kanım bedenimden çekildi bu insanlar yüzünden
Ya ben yok olayım ya siz gidin bu evrenden
Ne midem kaldırıyor ne aklım alıyor sözde insanlar yüzünden.
Derdin var demi ciğerim derdin var
Birde düşün derdi sana layık gören
Dostan ziyade ne çok dostcukların var...

Zülfü Canan