Özlemek ile ölmek arasındaki fark iki harf olarak gösterilmektedir. Diğer bir tanımda ise birinde ruh bedeni tırmalarken diğerinde ise bedeni terk etmektedir.
Özlemek, hasret dolu istemlerin omuzlarında yaptığı bir ağırlıktır.
Özlemek, gözlerinin bir noktaya dikildiği anda akan gözyaşıdır.
Özlemek, ellerinden kayıp giden yılların içindeki yaşanmışlıklarındır.
Özlemek, hasret ile yüreğinin içinde yanan kor ateşinin çıkardığı dumandır.
Yaşamak özlemek ile kıyaslanmak zorunda, çünkü her insanın içini dolduran bir hasretlik özlem vardır. Kimisi çocukluk yıllarını, kimisi gençlik yıllarını, kimisi ise aile olmuş çocukları ile yaşadığı yıllarını özler. Geçmişte kalan yılların hatırını omuzlarında taşır. O yıllarda, içinde barındırdığı mutluluk ve acının bir arada yaşandığı zamanlar vardı. Hasreti ve özlemini içimizde yaşattığımız yılların yaşanmışlıklarını geçen zaman dahi içimizden söküp atamamaktadır. O kadar güçlü özlem ki bu ruhumuzun derinliklerine kazınmış, içimizden söküp atamıyoruz.
Aslında hepsi yokluktur. Ruhunun terk edemediği, bedeninin terk ettiği. Tek gerekli olan alıştırmaktır ruhunu bu yokluğa. Öyle çok şeyler özlenir ki, sonuç olarak hepsi çaresizliktir. Çaresizliklerin hüküm sürdüğü bir zamanın içinde özleme boyun eğip işte benim diyebilmeliyiz.
Hayatın içinde çaresiz olan sadece ölümdür derler ya, özlemin de çaresinin olmadığı zamanlar vardır. Öyle tırmalar ki ruh bedeni, bedenden kopup özlemine sarılmak o anlara kavuşmak için. Kopamadığı içindir ki yüreği yaralar geçer.
Umut eder özlemlerini bastırırsın. Bazen öyle çaresizlik içinde kaybolursun, hep bir tarafın eksiktir. Hiçbir şeyle dolduramazsın buraları, doldurma imkanında kalmamıştır. Yıllar o kadar acımasız ki senden aldıklarını sana vermez. Vermediği gibi hayatından yenilerini çalmaya devam eder. Seni hasret içerisinde yaşamaya mahkûm etmeye devam eder.
Hani dersin ya.
Tükendim ben. Hayat tüketti beni diye.
İşte o andır yaşadığın.
Hayatın içindeki tükenmişliği yaşamaya devam edersin.
Günler geçer, aylar geçer hatta yıllar geçer sonunda ömür bitme noktasına gelir.
Özlemlerin çoğalarak devam ediyor.
Özleme karşı elinden bir şey gelmediği için sadece geçen zamana el sallarsın.
Özlemin manasını sadece yaşayanlar bilir.
Özlemi;
Yılların içinde zamana meydan okumuş bedenlerde görebilirsiniz.
Özlemi;
Yaşanmışlıkların içinde mutluluğun yanı sıra acılarında hatırasını bedeninde taşıyanlarda görebilirsiniz.
Özlemi;
Geçmişin değerini içinde taşıyanlarda görebilirsiniz.
Velhasıl;
Özlemek çok ağırdır, herkes bu yükü kaldıramaz.