Ağalığın sosyolojik incelemesini yapacak değilim
Geçenler yani şubatın güneşli güzel bir günü
Nato Yola (Cad.) üzerinde bulunan semt sakinleri
için Mamak Belediyesince düzenlenmiş parkta
( Hacı Bektaş) bizim o taraflı yaşlı ( 80’lik ) bir
emmiyle (amuca) aynı bankta oturmuş güneşlenir
ve oradan buradan laflarken adının ’Ağa’ olduğunu
kendisinin anlattığı bir anıdan anlamış oldum.
Adamcağız anlatımını bitirince merakımı yenemeyip
" Adınız mı Ağa, ağa dedikleri için mi !"
" Ne bileyim yeğenim ağa diyorlar"
Benim dalgın dalgın bakmakta olduğumu sezince
" Biz kim ağalık kim!"
" Herkes gönlünce...!" dedim gerisini tamamlamak istemedim.
" Bizimki de öyle bir şey işte dedi devamla bilirsin köy yerinde
durumu biraz iyi olan ekmeği yenen hele ağırbaşlıysa her
olur olmaz dedikoduya karışmazsa barışçı olursa hatır
sayılır ağa denir dedi ben ’ Öyle!’ değip doğrulayınca
Ekmeğimizin ağasıydık! dedemden beri, ağalık da oradankalmalı"
Öyle gün görmüş hoş sohbet leb değince leblebiyi havada kapan...
" Peki dedim ya şimdi Hüso Ağam!"
Ne demek istediğimi anladı
"Onlar hepsi gittiii... Yerini patronluk aldı. devamla
Anlayacağın ağaydık züğürt olduk züğürt!"
" Geçimin hatunun..!"
" Bir köroğlu bir ayvaz bağ kurdan Emekli bir de köyde
bir şeyler işte "
Anla dercesine Şener Şen’in ’ Züğürt Ağası’ geldi aklıma gülmekten
kendimi zor tutarak;
" Hatunun sağ ya sen ona bak!
Ağa da sensin paşa da sensin!" dedim gülüştük ayrıldık.
Bizim oralı (Kangal ) köylerinden Hüso Ağayla...
03. 04. 2020