. . doğayı koruma diye bir kavram olmadığı gibi doğanın da korunmaya ihtiyacı yoktur.

. . . doğa bir denge durumudur. doğa yaşam tipi seçmez. sadece var olanın sürdürülmesi yönünde bir denge oluşturur. doğanın temel kanunu süre durumdur. atmosferimiz yüzde 21 oksijen, yüzde 79 nitrojen, eser miktar carbon mono ve di oksit ile argondan oluşur. bu habitat biz hominidlerin ideal yaşam aralığındadır. bu habitat aslında oksijen yiyicilerin ideal aralığıdır. bu ortamda türler birbirleri ile sembios bir yapıda, yan yana yaşarlar. eğer atmosfer insanlar tarafından dönüştürülür, oksijen yok edilir ya da faydasız miktara indirilir, co2 baskın hale gelirse doğa yok olmaz, yeni bir denge içinde yeni bir doğa oluşur. oluşan bu doğa bizim bildiğimiz bir doğa değildir. aerobik bakteri ve kahverengi su yosunları tamamen yok olurken, anaerobik bakteriler, yeşil alg ve su yosunları hızla üreyerek atmosferdeki metan ve co2 yi yer ve atık olarak yeniden o2 üretmeye başlarlar. doğa bu dengeyi korumak için de bir takım yaptırımlar ortaya koyar. doğa ve canlılık başka bir denge durumunda devam eder.

. . . kısaca doğanın korunması diye bir sorun doğanın kendisi için zaten yoktur. doğa en büyük felaketler de dahi kendini korumuştur. doğanın insan eliyle dönüştürülmesinde sorun doğanın sorunu değil bizim sorunumuzdur. bu sorunun ismi ise doğal yaşam alanlarımızın ve yaşam değerlerimizin yok edilmesidir. aslında gerçek sorunumuz doğayı korumak değil dönüştürdüğümüz doğadan kendimizi korumaktır.

. . . doğayı korumak diye bir kavram yoktur. doğrusu doğamızı korumaktır.