Tutunamadım "sevdana’’dedi bir kadın bir adama. Tutunamadım ki sana.

Kadın derin adamsa yüzme bilmiyor, yüzme bilmeyen bir adamla okyanusları aşma hayali ne derece dogruydu ki...

Yinede "okyanus yürekli kadın" denemek istemişti belki; adama yüzmeyide öğretebilirdi...
Ama adam inat ile yüzme ögrenmeyi sona erteliyordu çünkü; bir kere yüzmeyi ögrenirken çırpınıp boğuluyodu ya bır daha yüzmekten korkuyordu.
Kadın adama yüzmeyi öğretmeyi denedi, ama her seferinde adam o panikle onuda boğacaktı neredeyse.
Kadın dedi;
_hani istiyordun yüzme öğrenmeyi?
Adam sığ bi cevapla;
_denedim ama olmadı "hakkını helal et" dedi.

Sustu kadın söyliyebilcegi onca şey var iken sustu ve dudaklarından belli belirsiz bir sözcük döküldü.
_"bir daha benden yüzmeyi ögretmemi istemiceksin ama" dedi...
_"Peki "dedi adam..
O korkak adam için daha fazla mücadele etmeye değmezdi, kadın "gitme vakti" dedi ve gitti..
O adama gelince o adam ömrünce yüzmeyi öğrenemeyip denizi hep uzaklardan seyretti...

Sevda adlı denizde yüzmeyi bilmeyenleri bırakın gidin...

Okyanusta bir damla su zerrecigi olup; bir istiridyenin içinde kırallara layık inci tanesi olmak varken gidemezseniz birgün sığ sularda boğulursunuz...

Yüzmeyi bilsenizde...!

NEVİN AKTEKİN GÜLFİRAT