Rus şair Vladimir Kirillov, 1889-1943 yılları arasında yaşadı. Smolenks bölgesinde yerleşmiş bir köylü ailesinin oğludur. Köy okulunda okuduktan sonra bir kunduracının yanına çırak girmiştir. 1903 yılında muço olarak bir vapurda iş bulan Kirillov, Türkiye, Yunanistan ve Kuzey Afrika limanlarını tanıdıktan sonra, 1907 yılında patlak veren Karadeniz donanması ayaklanmasına katılmış;ayaklanma bastırılınca tevkif edilerek Vologda eyaletine üç yıl sürgüne gönderilmiştir. 1911’de Amerika’da uzun bir yolculuğa çıkmış, 1912’de yurduna dönmüş, iki yıl sonra da askere alınarak cepheye gitmiştir. Ekim ihtilaline aktif şekilde katılan Kirillov’un ilk şiir kitabı, 1918 yılında yayınlanmıştır.

Dökümhane diye adlandırılan ve ’’işçi şairler’’ i toplayan edebiyat akımının belli başlı kurucularından biridir.

İşte, Çelikten Mesih adlı o güzel şiiri:

Geldi işte Kurtarıcı, bu dünyanın sahibi,

Geldi hesaplanmaz devsel gücüyle,

Dişlilerin uğultusu, makinaların parıltısı

Ve elektrikten güneşlerin ışığı içinde geldi.


Üzerinde yıldızlardan bir manto ve başında

İlahilerden bir taçla gelecek denirdi ya, hayır,

Gecekonduların, fabrikaların, maden ocaklarının

Kirli kara dumanıyla örtülü olarak geldi.

Aştı denizlerin uçurumunu birer birer,

Dayanılmaz hızı karşı konmaz gücüyle;

Saçtı devrim kıvılcımlarını dört bir yana,

Aklayıcı ateşinde eritip arıttı bizi.

Çığlığının çınladığı her köşe bucakta

Yeryüzünün bağrı yeniden açılıyor;

Dağlar selama duruyor önünde korkuyla

Kuzey ve Güney kutupları el ele veriyor.

Ayak bastığı her alanda, bak,

Türkü çığıran çelik hatların izi uzanmaktadır;

Geçtiği çöllerde çiçekler bitiyor,

Aydınlık ve sevinç kaplamış tüm yürekleri.

Yeni ışığı getiriyor dünyaya,

Deviriyor tahtları hapishaneleri,

Sınırları birer birer siliyor,

Kardeşliğe çağırıyor milletleri.

Savaşı canlandırır kanayan rengiyle,

Ezilenlere yol gösteren deniz feneri.

Kitleler boyunduruğu onunla kıracak

Ve onunla kuracaklar sevginin ülkesini.