Hayat işte kimse bilemiyor yarına çıkıp çıkamayacağını..Bir kaç dakika önce dizdize otururken, bir bakmışsın bir afetle yollar ayrılmış..
"Kalmak mı gitmek mi zor" diye sormuştu bir kalem dostum düşündürücü bir soruydu. insanlar bu dünyaya bir gün gitmek için gelmemişlermiydi asıl vatanına yol biletini kazanabilmek için..

İyiliklerle yaşadığı ömrüne birde şehitlik rütbesi eklenecekti ölmeden ölenlere..

Tabi kötülükten beslenen biri ise ,bu dünyadan göçüp gideni zor yeni bir hayat bekliyordu ince hesap kitaplarla dolu..

Kitabı sağ tarafından verileceklere
ödül,sol tarafından verileceklerede ceza muhasebesinin başlangıcıydı şimdi..
Kalanların ise sabırlarla dolu zor bir imtihan bekliyordu...

Ne olursa olsun çok zordu.Kalanada gidenede!...

"Kim nerede ne zaman öleceğini bilemez . Hayatı da ölümünde yaratan O’dur" diyordu Mülkün sahibi Mülk süresinde...

Ve gidiş bileti kesilenler bilinmeyen bir aleme doğru yolculuğa başlamışken,geride kalanların acılarına tutunarak sil baştan baslama vaktiydi.

Kimi anne kimi baba kimi evlat kimi torun kimi nene kimi dede kimi teyze kimi amca kimi komşu öyle işte...

Her afet tekrar sorgulatiyor hayatı bize.
İyiye güzele dair yapabildiklerimiz,yapamadıklarımıza vede inancımızın getirdiklerine dair...

Hala tekrar nefes alabiliyorken sevgiye iyiliğe dair bir pusula kullanmakta kendi tercihimiz..

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT