Yağmurun sesiyle uyandım alabildiğine
gök gürültüsü ve ben yine korktum anne bilirsin pek sevmem yağmurlu havaları
ama sen gittin gideli anne onlarida sever oldum çünki benim gözyaşlarıma benziyorlar gök gürültüsü öfkeme benziyor biliyormusun anne sen gittin gideli bahçemizdeki güller açmıyor uçurtmalarım kanadı kırıldı uçmuyor gökyüzünde kuşlar özgürce dolaşmıyor ve dışarda öyle bir fırtına varki herşeyi yerinden söküyor ben eskisi gibi korkmuyorum anne evimizin tekiri pencere kenarında seni bekliyor sarı kanaryan ve köpeğimiz uslu hepimiz seni çok özledik anne biliyorum birgün aramıza dönüceksin bu uzun souk koridorlarda kaç sabah bekledim anne gül hemşire haber verecek seni alıp evimize gidicez çünki sensiz olmuyor annem ben sensiz korkuyorum üşüyorum sakın gitme gitme anne bu kanser illetine yenik düşme annneeeee😭😢😭