Yağmur, uzun bir yazdan sonra gelmişse özlenmiştir.Güzeldir seyretmesi . Hele de cam kenarında ince belli çay bardağında, tavşan kanı mis kokulu çayını yudumluyorsan,gerçekten keyif verir.Yağan ilk yağmurlarsa özlenmişmişliğin tatlı heyecanı ile artık dokunamadığın eski zamanlara dokunarak gelir.Karşı çatıya,cama, yola her yere geç kalmışlığın telaşı ile dokunur.Toprakla yağmur buluşur kutsal bir sessizlik,bir rehavet çöker doğaya.
Yağmur yaprakların,dalların,yolların yazdan kalan pasını, tozunu bir güzel yıkar.Işıl Işıl olur dokunduğu her nesne doğadaki herşeyi temizler. Ruhları bile.Bir tazelik,hoş bir serinlik yayılır.Biraz da hüzün sürükler ardında
İlk yağmurların toprakla buluşması mis kokular salar etrafa , Dumanı tüten sıcacık çayından keyifle kocaman bir yudum alır, toprağın rahiyasını içine çekerken sokaktaki dansa kaptırırsın kendini.Gözlerin uzaklara dalar..Kulağında şıp şıp şıp sesleri ile gidersin belki çocukluğuna,belki artık sana çok uzak anılara...
Ve Melahat Gülsesin o içli sesi yağmurun sesine karışır......
Bir Nihavend Şarkıdır Hep Gözlerinde İlk Bahar
Sanki Sensiz Bir Hüzündür Bahçelerde Goncalar
Gül Hazinmiş Bülbül Aşık Bahçe Artık Tarümar
Sanki Sensiz Bir Hüzündür Bahçelerde Goncalar ....