Ben-i Adem yani beşeriyet aleminde olduğu gibi
ki en acımaz ı olduğu gibi mahlukat aleminde de
kapışmalar olduğu yaşam gerçeklerindendir.
Felsefeyi filojofluğu bir yana bırakalım da
yazımızın başlığına yani konumuza dönelim
diyor akl-ı selimim.
Efendim insanlar dışında enheyacan vericilerinden
biri de koç vuruşmasıdır. Görenlerin gördüğü
bilenlerin bildiği gibi canlılar arasında gerilip gerilip
gelip kütt kafa kafaya çarpışanlar mandalar ve
koçlardır.
Bizim 100 civarında koyunumuz ik koçumuz olurdu
genellikle.
Sürümüzün içine yabancı bir koç girecek olursa
kızılca kıyamet kopardı. Bizimkiler hemen karşı çıkar
aralarında bir tokuşma çarpışma olurdu ki sormayın
11-12 yaşlarındayım. koç katım yani koçların kızgınlık
mevsimiydi.Koçlar sürüden ayrıydılar. Bizimkilerle
ağaların 10-15 koçları çayırlıkta karışıp kapıştılar
ki ne kapışmaaa
Onlardan biri bizim ekeyle koklaşıp itişmeye başladılar
Derken ikisi arka arka 8-10 metre gidip bu gerilim
halleriyle gelip orta yerde kafa kafaya toslamaları
çarpışmarı., tekrar tekrar aynı hareket aynı çarpışma..
Aman Allah!!! .Düşüne biliyor musunuz!
Rakip caydı çekildi yine onlardan başkası geldi yine
bizim ekeyle çarkpışmaya başlamasınlar mı...
Derken bizim ki bocalamaya başladı...
Ve ne acıdır ki o gece bizimki can çekişiyordu.
Anam ağlıyordu.
Babam bıçak hazırlıyordu..
İşte böyle okurum. Bugünkü gibi gözlerimin önünde
canlanmada bu satırları yazarken.
Nerden aklına geldi derseniz
dediğim gibi koç katım ayındayız ya!..
17. 11. 2019 Bahçe Evi