Söhrab Camalov 1975 yılında Şeki şehrinin Baş Zeyzit köyünde doğmuştur.
Onunla Şeki Valiliğinde tanıştık. Onun Karabağ Gazisi olduğunu öğrendiğimde onun hakkında yazı yazmayı kararlaştırdım. Cünkü Karabağ halen bizim kanayan yaramızdır ve Gaziler Azerbaycan’ın gururudur.
Soru: Nasıl oldu Keşfiyatcı oldunuz?
Cevap: Orta okulu bitirdikten sonra Vatanın çağırışıyla askeri hizmetimi yerine getirmek için ordu sıralarına gittim. O zamanlar (1993) Karabağ savaşları başlamıştı. İki aylık talimden sonra bizi savaş bölgesine götürdüler. İki komutan geldi ve bize Özel keşfiyat bölüğü hakkında bilgi vermeye, bu işin zorluklarını anlatmaya başladılar. Bu şerefli aynı zamanda zor bir görevi üstlenmeye hazır gençler bize katıla bilirler dediler. O gün kırka yakın genç keşfiyat bölüğünü seçti ve ben de onlardan biriydim.
Soru: Karabağ derken en çok neyi hatırlıyorsunuz ?
Cevap: 1994 yılının 11 mayıs günü Terter ilçesi Kapanlı köyü uğurunda giden kızgın savaşlar aklıma geliyor. O savaşta bizim alaydan İntikam Gasımov ve Eşref Hüseynov’u başka alaydan ise yüzlerle askeri şehit vermiştik. Seher sularıydı, ermeni askerleri aniden iri çaplı silahlarla hücuma geçtiler saat 9 da daha da irelilediler. Saat 12 de Kapanlı köyünü işgal ettiler. Fakat biz geri çekilmedik, öğlen saatlerinde köyümüzü işgalden azat ettik. Bir gün sonra 1994 12 mayıs günü Ateşkes ilan edildi.
Soru: Savaş arkadaşlarınızın yiğitliği hakkında ne anlatmak isterdiniz?
Cevap: Zaur Şükürov çok iyi savaşan askerdi , Eldeniz Abdullayev iyi bir pulemyotcu idi. Kenan Bakşiyev öyle bir nara atardı k,i Ermenileri sesiyle korkuya salardı. Ragif Aliyev’i ,Rufet Zeynalov’u hiç unutmayacağım. Karabağ savaşlarında büyük kahramanlık gösterdiler. Canlarını Vatana siper kalkan ettiler. Savaş ruhu bizim kanımızda var. Biz Oğuz türküyüz ,düşmana arka çevirmeyiz. Dört sene Vatan için savaştım. 1993 yılında Fuzuli ilinde giden savaşlarda kafamdan ağır yaralandım. Ondan sonraki savaşlarda küçük yaralar aldım. Yaralarım iyileşir iyileşmez asker arkadaşlarımın yanına döndüm ,onları yalnız bırakmadım. Savaş bittikten iki sene sonra devletimizin görevlendirdiği bütün keşfiyatlarda iştirak ettim.
Soru: Azerbaycan devletinin Karabağ Gazilerine ne gibi gayğısı var ve bundan razı mısınız?
Cevap: Devletimizin gazilere gösterdiği bütün imtiyaz ve hukuklardan faydalanıyorum. Devletimizin sayesinde gazi maaşı, sosyal yardım alıyorum. Araba ve evle temin edilmişim. Cumhurbaşkanımız
İlham Aliyev’e çok teşekkür ediyorum.
Soru: Son olarak ne demek isterdiniz?
Cevap: Bu gün benimle Vatan için savaşan bütün asker arkadaşlarımla sık irtibatım devam ediyor. Onların adını çekmesem onlara haksızlık olur diye düşünüyorum. Onların her biri bir kahramandır.
Rövşen Ferecov, Zaur Yamen oğlu Memmedov,Natik Kerimov ,Gabil İbrahimov , Kamal Gasımov ,Telman Abbasov ve Mövsüm Şavrugov’a yine asker selamlarımı iletiyor, sevgilerimi sunuyorum.
Size de, çok teşekkür ediyorum Gülnare hanım kaleminiz daim olsun. Bizi dost Türkiye dergilerinde tanıtan ve yer veren yayın mensuplarına da çok, teşekkür ediyorum.

Ben de bu yazıma Bahtiyar Vahabzade’nin ’Vatan’ şiiriyle son koymak istiyorum.

Vatanın arkasında
Biz her zaman dag olduk
Vatan bizimcün değil
Biz Vatancün dogulduk.

Dokunmasın bu yurda
Bir an düşman nefesi
Gelsin minarelerden
ALLAHU-EKBER sesi.

Başımizın üstünde
Mehmetemin bayragı
Kurşun korkar yiğitten
Kurşun tutar korkağı

Vatan adli ocaga
Her gün ısınmak gerek
Bu toprağın yolunda
Toprağa dönmek gerek !!!

Bahtiyar Vahabzade.
16.08.2019