Amaçlarına kavuşanlar birlikte hareket edenlerdir.
Tereddüt eden, ikilikte kalanın eli bir şeye yetmez, emri geçmez. Bir hikâye dinle:
Evvel zamanda yedi iklime yayılmış ve her biri bir bölgeye hükmeden otuz oğullu saltanatı cihanı tutmuş bir sultan vardı. Ölüm zamanı gelip çatınca oğullarını topladı:
‘Ey oğullarım! Zaman geçti, vakit yetişti, şüphesiz artık ölüyorum. Bari size bir öğüt vereyim de dünyada dirlik ve düzen içinde hayatta kalmanın ve güzel hayat sürmenin özünü göstereyim. Yarın hepiniz bir ok alıp gelsin.’
Ertesi gün herkes bir ok alıp geldi.
Adam, ‘Herkes okunu kırsın göreyim de ona göre size bir öğüt vereyim’ dedi.
Her oğul elindeki oku kırdı ve nasihati dinlemek üzere babasının karşısına geçti.
Adam, ‘Gidip birer ok daha alıp gelin ve bu otuz oku bana verin’ diye yeni bir talimat verdi.
Oğulları istenileni yaptılar.
Adam otuz oku bir araya getirdi, sıkı sıkıya bağladı; öyle ki otuz o bir ok gibi oldu.
Sırayla çağırıp bu otuz oklu desteyi kırmalarını istedi. Her biri gücünü kuvvetini sınadı, fakat hiç biri ok destesini kıramadı.
Babaları, ‘Ey oğullarım! Yaşadığınız bu tecrübe söz dinleyip ve ayrılığı bırakarak birliğe inananlar için yeterli bir öğüt değil mi?’ dedi. ‘Ok yalnızken kuvvetinize dayanamayıp kırıldı; oklar bir araya gelip tek ok gibi olunca, onu kırmakta hepiniz aciz kaldınız. Yalnız kişi nerede olursa olsun, hangi mevkide bulunursa bulunsun, güçlük ve sıkıntı içindeyken, güçlerini birleştirenler sınırsız bir kuvvete sahip olur. Bir araya gelenler her zaman başarılı ve sevinçlidir.’
Bu hikâye ne zaman anlatılmış olursa olsun, takdir edersin ki şimdi söylenmiş gibidir.
Allah’ın sevdiği şeyin birlik olduğunu, gönül hoşluğunun, nizam ve intizamın birliğin bir sonucu olduğunu akıldan çıkarmamak gerekir.
Kim ayrılık çıkarmışsa dost saymamalı; ondan fayda gelmeyeceği bilinmeli.
Kusurlarını görmeyip birbirini severek toplananlar rahmet bulmuşlardır, rahmet içinde de sonsuz bir hayat yaşayacaklar.
Yüce Allah bizi birlikten ayırmasın, bu duamızı da kabul buyursun.

(M.Talât Uzunyaylalı)