İneğin biri her gün 30 kg süt veriyormuş. İneğin sütü evin geçimini sağlıyormuş. Her gün, 30 kg süt satan evin sahibi gül gibi geçinip gidiyormuş. Ziraat yetkilileri; ahırlarda bulunan hayvanların kulaklarının küpelenerek devlet güvencesine alınacağını, ayrıca sigortasının da yapılacağını bildirirler.
Hayvancılık yapan köylüler, bu duruma çok sevinirler. Hayvan sahipleri, ineklerin küpe ve sigorta iş ve işlemlerini tamamlayarak ineklerini devlet güvencesine alırlar. Bu güvenceden sonra 1. ayda 30 kg süt veren inek, 2. ayda 25 kg süte düşürür. 3. ay 20 kg süte, 4. ay 15 kg süte iner. 5. ay 10 kg süte düşer, 6. ay geldi mi ineğin sütü 5 kg kadar düşer. İneğin sahibi hayvanın yemini suyunu da güzelce vermektedir. Ancak alınan süt miktarı düşmektedir.
Süt azalınca evin geçimi de zorlaşır. Bu duruma dayanamayan ineğin sahibi kızgın bir halde:
“Ne bu hal? 30 kg sütten 5 kg süte kadar düşürdün. Bu durum hiç iyi değil. Bana bak! Kendine çeki düzen ver.” der.
İnek de sahibine:
“Kafamın tasını attırma sakın ha! O verdiğim 5 kg’lık sütü de vermem. Artık ben devlet güvencesine girdim. Bana kimse takılamaz, müdahale edemez, yemimi ve suyumu kısamaz, hakaret edemez. Unutma! Bizi koruyan yasalar var…” der.
Bu duruma şaşıran ineğin sahibi, boynunu bir o yana, bir bu yana büker ve:
“Galiba bizim inek haklı” der.
27.03.2018
Yozgat