4
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
722
Okunma
kuşlar diyecektim
g’öksüz kaldılar senden sonra
bütün ışıklar karanlıksevici
saksılar çiçekten evvel solar bilmezsin sen
taşralı şehrin göbeği sarkan
o sevimsiz balkonlarında
ve bütün sokaklar büyümeye hevesli
cadde olma yolunda
mutluluk diyecektim
hani umudun o titrek ellerinde hep flu çıkan resmimiz
sararır düş kovuğunda
köprü diyecektim
uzun lafın sonunda
geçmen içindi
atlaman için değil
sağ çıkar mısın bilmem
göğsümün sol yanında..