0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
735
Okunma
Kar kalbimin buzlu serüvenleri beni üşütmüyor damarlarımda ısınan geçmişin izlerini taşıyan kronik gidişlerimde. Oturduğum yerden devam eden hayatın çimdiklediği gelişigüzel sözler beni incitmiyor. Sözlerden incinmemesini öğrendim. Önce geldiler ve sonra tekrar gittiler. Gelmemiş ve gitmemiş gibi. Kırptığım gözümün zaman kırpan gözyaşlarından çıkarttım nefretimi.
Gitmiyorum. Dargınlık da yamaç paraşütüyle atlayış cesaretinde çakıldı çocuksuluğuma. Ben de beklemezdim benden böyle bir feveran. Bitmiş değil; başlamamış olan.