İstismar, cinsel anlamda kötüye kullanımla birlikte başka anlamları da kapsayan geniş bir kavramdır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) 1999 yılında, istismar ve çocuğa kötü davranışı, “Çocuğun sorumluluk, güven ve yetenek ile ilgili genel durumunda, çocuğun sağlığına, yaşamına, gelişimine ve değerlerine zarar verebilen, fiziksel ve/veya duygusal kötü davranışı, cinsel istismarı, ihmali, her türlü ticari çıkar için çocuğun kullanılmasını içeren davranışlar” şeklinde tanımlamıştır.

Bu tanıma göre, çocuğun olay ya da durumu istismar ve şiddet olarak algılamaması veya yetişkinlerin istismar olarak kabul etmemesi yapılan davranışı istismar kapsamından çıkarmaz. Çocuk istismarı olarak tanımlanan bu davranışların, mutlaka çocuk tarafından algılanması veya yetişkin tarafından bilinçli olarak yapılması şart değildir.

Pedagoji Derneği




Bazı konular vardır ki tartışmaya açık değildir, olmamalıdır da bence. Bunlardan en önemlisi istismar ve tecavüzdür. ”Çığlık atmadı”, “Yarım kaldı”, “Öldürmedi”, “Rızası vardı.” İyi hâl indirimleri ile cezalar azmettirici olduğu sürece; bu sorunu önleme noktasında kördüğüm olarak kalır. Çocuk ya da yetişkine tecavüzün herhangi bir açıklaması; hafifletici sebebi, “AMA”sı, “FAKAT”ı olmamalı.


Kız çocuğu, erkek çocuğu ve ya kadınlar: Yaşı beş olsun, on beş olsun, yirmi beş olsun hatta atmış-yetmiş olsun. Fark eder mi rakamların büyük ya da küçük olması? Yaşı ne olursa olsun tecavüzün, tacizin ölçüsü küçülmediği gibi “ Bir kereden bir şey olmaz” diye de hiç kimse hafife alamaz, almamalı. Çocukların istismar edilmesini mazur gören insana ya da kuruma ben makul bakmam, bakamam. Kim söyleyebilir ki tecavüzün suç olmadığını. Kimse söylemez, söyleyemez.


Masmavi gökyüzünün altında: Çıkmaz dar sokakların küf kokan duvar aralarına sıkıştıranlar; elinden oyuncağını, yüzünden rengârenk gülüşlerini çaldılar… Çivisi çıkmış, yetersiz kanunların bedelini en acımasız şekilde masum, günahsız, savunmasız çocuklar öderken:

Acısını hissettiniz mi?

Ya sesini, sesini duydunuz mu?

Sızlayan ruhunu, kanayan yanlarını gördünüz mü?




Ne çok acı var…

Ne çok şiddet var…

Ne çok zalim var…

Ne çok zulüm var...


En çok ağzı süt kokan, Yusuf yüzlü çocuklar var…




Dün bayramını kutladığımızın, bugün cenaze namazı kılınıyor.

Haberiniz var mı kanun yapıcılar?




Çocuk öldü!





Şimdi söyleyin; hangi sular temizler bu kirliliği...


Söyleyin; hangi toprak kabul eder kan güllerine sarılmış serçe yürekli kefeni...






Nuray ÇAKMAK/24/NİSAN/2019