İtalya’dan gelen yoksul bir gencin boksör olarak ABD’de adım adım yükselişini, ün’e kavuşmasını ve serüvenlerini anlatıyor ’’Rambo’’ filmleri. Bu eski hayvanat bahçesi nöbetçisi, İtalyan kökenli genç Amerikalı aktörün son filmi ’’Rambo2’’ bir aydan az bir zamanda yüz milyon doların üstünde bir hasılata ulaşmıştı.

Vietnam yenilgisini bir türlü içlerine sindirememiş olan Amerikalılar Stallone’yi ’’Rambo’’ da seyrederlerken derin bir nefes alıyorlar. Film boyunca yürekleri ’’kahramanlık duygularıyla’’ kabarıyor! Hiç olmazsa bir film süresince Vietnam yenilgisinin acılarını unutmanın olanağını buluyorlar.

Bu türden filmler, ’’Amerikalıların yenilmezliği’’ üstüne inşa edilmiştir. ’’Tommiks’’ çizgi romanlarından kovboy filmlerine, uzay öykülerinden Bond filmlerine kadar, tüm savaş filmlerinde, ’’Amerikalının yenilmezliği’’ anlatılır. Bu ’’kültür birikimi’’ daha çocuk yaştan Amerikalıyı tüm dünyaya ’’yukardan bakan’’ bir duyguyla’’ donatmaktadır.

’’Rambo’’ filimlerinde Amerikalı ’’kahramanlık köklerini’’ daha ilginç bir boyutta arıyor. Çıkış noktası tümüyle soyut imaj ürünü bir öykü değil: Bir halkın zaferi, bir emperyalist ordunun yenilgisiyle sonuçlanmış Vietnam savaşı. Tüm dünyanın yakından tanığı olduğu bu gerçeği Amerikalı kendi aynasından seyretmek istiyor. Film boyunca hayatın gerçeğine gözlerini kapayıp karşısındaki ’’dev aynası’’sının içinde yaşamaya başlıyor.

Filmde Stollone, Vietnam savaşına katılmış bir ’’yeşil bereli’’. Bir gün eski komutanı onu yine göreve çağırıyor. Görevi Vietnam’a dönmek ve tüm Amerikalı savaş esirlerini bu ’’cehennem’’ den kurtarmaktır. ’’Kahraman Amerikalı’’ bu görevi ulusal bir gurur olarak kabulleniyor. Yanında sadece otomatik silahı, tek başına Vietnam’’ a dönüyor. Vietnam’ı nerdeyse yerle bir edip akıl almaz güçlüklerin altından insanüstü bir güçle kalkıyor ve tüm Amerikalı savaş esirlerini kurtarıyor. Ulusuna ’’yüce bir Vietnam zaferi’’ armağan ediyor !

Film boyunca yürekleri Amerikalının kahramanlık ateşiyle dolan izleyiciler hiç olmazsa iki saat süresince gerçeği kendi istekleri doğrultusunda değiştirmiş, yenilginin acılarını unutmuş ve ’’zaferi’’ solumuş oluyorlar.

Bir de madolyanın öteki yüzüne bakalım. Orada gerçek boylu boyunca duruyor: Uzun Vietnam savaşından sonra bugün Amerika’nın her yanı yarı-deli insanlarla dolu. Kimileri şehirlere alışamadığı için dağlık-ormanlık bölgelerde yaşıyor. Savaşta alışkanlık haline getirdiği kırma- yıkma ruhsal dengesizliğini dağa-taşa karşı yaşıyor. Kimileri tımarhanelerde. Bir çok insan savaş sonu uyumsuzluğuyla intihar etti. Nice insan sakat, sürünüyor. Niceleri sosyal suçlular olarak, saldırgan duygularla dolu, çevrelerini tehdit ederek yaşıyor...

Rambo filmlerini bir de bu gözle seyredin derim!..