Saz çalıp türkü söylemeliyiz! Türküler, şiirler, gazeller, nameler, kasideler, naatlar, sonatlar, maniler, ninniler hep şiirin türleridir. Ben ise şiirde lirizme aşina olmuş bir derbeder işçisiyim edebiyatın, sanatın, estetiğin, fonetiğin, semantiğin ve daha nice doğal güzelliğin! Her türküde yakılan acı bir ağıt, ağıtta yaşanmışlıklar var her yanıyla! Bağrından kopup geldiğimiz hazin dağların eteklerinde konuşlanan o ücra köylerin nefesi yok artık! Geride kaldı kekik kokuları ve keklik sesleri …

Kestiler sesimizi! Hicran ektiler o güzelim güzelliklerin yerine! Zaman, zaman da mekan, mekanda başka bir yaşam var artık! Daha seri ve acımasız bir şekilde akıp giderken bizi acıtan! Acıdan inleten! Ama, olsun! Biz yaşayalım acıları, zamanın acil servislerinde ameliyata girmek için! Buna ihtiyacımız var kendi yolumuzu bulmak için! İnsanlıkta kendini bu yolda geliştirerek ilerlemek zorundadır! Bu sürece istesekte, istemesekte, doğanın diyaletiği zorlayacaktır buna bizi! Kaybetsekt gittiğimiz izi! Evrende bir yerde, bir yere yerleşmek niyetiyle …

Türkü söylemek, şiir yazmak, güzel sanatların güzel dallarından birisine estetik ve felsefi bir biçim vererek acıyı da edebiyatlaştırmak gerek!

Buna gerek var, çünkü; edebiyat (literatür) acıların en masum ve mahzun çocuğudur! O ağladıkça gülmeli insanlar! O inledikçe barış ekilmeli yeryüzü denen geniş coğrafyaya! O inlemeli, inlerken ilerlemeli! Beni gömdüğü acılardan adım adım çıkararak yeniye, yarının berrak yeniliklerine hazırlamalı! Bir de anlamalı! Acıyı anlamalı! Bird aha üzerine basa basa vurguluyorum! Edebiyat acıların bir bütününü bünyesinde barındıran en engin, mütevazi, narin, telaşsız, yüreği insanlığın bütün acılarını bünyesinde toplayacak kadar da alçakgönüllüdür.

Bu vesileyle bütün şiirseverlerin şiir gününü kutluyor ve şiirle şiirsel bir yaşam temenni ediyorum!

Saygılar!


H. Hüseyin Arslan - 21.03.2019