Toplum olarak...sosyolojik anlamda yaşanan bir kaos.

Ve psikolojik bir açılım getirmek gerekirse bireysel tatminlik adına egosunu sırtlanmış ve ben-merkezcil hayatlar.

Gelirde adaletsizlik var ötesinde emek yok sayılıyor.

Özel sektörde çalıştım derken devlete geçiş yapmak istedim ve elde kalan sıfır.

Günü irdeleyelim.

Sonra da insanları.

ayrıştık ve hislerimizi aldırdık.

Değerler yitip gitti ve anlamsızlık baş köşede.

Boşuna yaşadığımı biliyorum ve boşuna yazdığımı da lakin umut ve sevgi benim ekmeğim.

Çok şey görüyorum çevremde ve susuyorum.

Çok şeye vakıfım ama sadece Rabbime sığınıyorum.

Sevmekten vaz geçmeliyim belki de ama kendime olan saygımı korumak adına sevmekten taviz vermiyorum biliyorum ki sevmeye değmeyen sayısız insan var bu anlamda uzağındayım onların gerçi illa ki sıkıntıya da maruz kalıyorum.

Sayısız örnek sayısız sıkıntı ve saçma sapan hayatlar var birileri mutlu ya da sevinci baki diye durduk yere birbirinden nefret eden insanlar.

Hocammm.

Biz savunmak zorundayız doğruları bu anlamda yüreklerimiz bir ve vicdanımız rahat.

Yine çok konuştum.

Affola.

Ve teşekkür ediyorum değerli kaleminize.

Severek ve inanarak ve çabalayarak illa ki aşacağız zorlukları.

Allah bizleri korusun ve ülkemizi de.

İçten içten çatırdayan sesler var aslında birlik beraberlik duygusunun temelden sarsıldığı ve bunlara sebep bizleriz sadece günü kurtaran ve nefsini ön planda tutan.

Sonsuz saygı ve selamlarımla değerli hocam