İçimizdeki çocukla buyuyup onunla doğacağiz yeniden hayata
Parildayacagiz, isil isil olacagiz
Etraf karardiginda mesalelerimizi yakip yolumuzu aydinlaticaz
Bize eslik edenler de o yollarda tum guzellikleri bizimle yasayacak
Bir anka olmak boyledir
Sonra gulumseyecegiz birbirimize
Sesimizde sefkatli bir ton
Sarkilar tutturcez yollarda yururken
Masal gibi gelcek sesimiz
Guzelliklerden konusalim diyecegiz
Kirmiyacagiz, incitmeyeceğiz
Kirilmiyacagiz da
Nameler tutturecegiz
Ve kendi hayatimizin bas kahramanlari bizler olucaz
İcimizde bir guven
En cok da kendimize
Yaralarimizi saracağiz,
Onlara pansuman yapip
Sefkatle opucez yaralarimizi
Sonra gun gelecek
O zaman size soz veriyorum
Düşmanliklar da bitecek içimizdeki savaslarda son bulacak

Nihayet bizler kendi aleviyle yanip yeniden doğan
ANKALARİZ