Merhaba,
geceden gündüze.

Mart ayının başlarıydı. Geceler soğuk geçiyordu... Bu gece de sokak lambası odama sessiz sedasız dalmış, duvarda yansıyan ışığı adeta yüzüme çarpıyordu. Göz kapaklarım elektrik çarpmışçasına açılıvermişti. Bedenim de sıkışmış huzursuzluk yatağımın içinde beni bir sağa bir de sola çeviriyordu. Sokak lambası,
Gecenin sessizliğinde tehlikeli, karanlık ve derin rüyalara dalmamı istemiyordu sanki.
Uykum kaçmıştı artık; kaldırım taşlarının üzerinde rüzgarın hafif esintisi teneke kutularının sesini kulağıma iliştiriyordu. Bir iki de motor sesi kulağıma çalındı. Sıcacık olan yatağımdan çıkmadan, başucumda gündüzden kalma defter ve kalemi aldım elime ve bu satırları yazmaya başladım. Saat çok çabuk ilerliyordu, neredeyse sabah olmak üzereydi ve sokaktan geçen araç sesleri sıklaşmıştı. Sabahın aydınlığında boğuluyordu sanki sokak lambası. İnsanlar uykusunu almış ve sabah doğacak güneş ışınlarını karşılamaya hazırlanıyordu. Kim bilir kimleri ne maceralar bekliyordu bu gün içinde .
*
Baharın gelmesine sayılı günler kalmıştı. Havalar ısınacak, kara bulutlar üzerimden çekilecek ve bedenimdeki huzursuzluğun da çekip gitmesini umuyordum. Siz demli çayınızı yudumlarken ben bir fincan kahve alayım ...