Evet, daha önce yazdığım,çöpte bulduğum,bir kedinin hikayesinin devamı.Böylece kedinin bakımları beni çok oyalamaya başlamıştı...geceleri üç defa kalkıp onun sütünü içiriyordum.Hastalığımı unutmuştum...hastalık dedim se sadece yemek yemelerimi bırakmış olduğumdan artık midem almıyordu yemekleri.Sonra kedinin bakımına dalınca ben de düzelmeye hayata dönmeye başlamıştım.Kedimin gözleri açıldı hızla iyileşmeye başladı...ellerimi yanında hissedince kendini ellerime bırakıp ellerimin içinde uyuyordu.

Bir gün uzak bir yere gitmek gerekiyordu ,onu komşuma bıraktım. dönünce aldım ama kedim hastaydı.Ne kadar onu düzeltmeye çalıştımsa da kedim bir gün sonra öldü.Komşu onu soğuk banyoya bırakmış.Orada üşütmüştü.Ona çok kızdım,ne yapabilirdim, bazen hiç bir şey yapılamıyor,her kes bu konuda o kadar dikkatli değil. Ben çok üzülmüştüm kedimin ölmesine.