Mum alevinde yazılan yazılarda aradım seni ve bir an geldi ki gözlerinde kayboldum. Ellrinin sıcaklığını bıraktın bana ve bir de kokun kaldı senden geriye… Yılanların çiftleştiği ve anlık çoğaldığı bir zamanın içinde, bedenimde bıraktıkları zehirle yaşamak savaşı verirken, kanter içinde kaldığım gecelerde bile ismini sayıkladım.

Sonrası mutluluk derken hüzünler çaldı kapımı. Kimi zaman yaşam savaşı vermekten yorulduğum anlar oldu, uçurumların kenarında buldum defalarca kendimi ama her seferinde kurtarıcım hayalin oldu. Sen lüks bir mekanda; güneş almayan bir hücreye mahkum edilmiş, iyi niyetinden hüküm giymiş, dürüstlüğü nedeniyle kayba uğramış pis sakallı bir yazarın en şık düşüydün ve kurtarıcısı olmayıda bilen tek kadındın ona yasak olmana rağmen…

Ayrı dünyaların insanıyken, aynı yolların kesişimlerinde buluşan iki ruhtuk biz. Birbirimize yasak edilen ama ruhlarımızın nikahını yıllar öncesinden tanrının habersizce kıydığı insanlardık. Sende bendim ben, bende sen olmayı bilendin sen. Kimsenin beni anlamayacağını biliyordum bu dünyada, gidişinden sonra sosyetenin gülleri arasında bir dikenden farksız hissederek yanlızlaşacaktım. Kaderim sendin, ben sana geç kalandım. Ömrüm; seni aradığım ama hiçbir zaman sana ait olmayacak bedenlerde soluklandığım ruhları yaşamakla bitecekti. Ben, sensiz dünyanın gerçekliğinin ortasındaki cehennemde yanmaya devam eden bir günahkarım.

Sevabım sendin ve ben seninle biriktirdiğim tüm sevapları yokluğunla kaybettim. Hata ettim ben, menfaatsiz, iyi niyetli, temiz bir aşkla insanları sevmekle… Hata ettim, insanları kullanmak, bedenlerinden faydalanmak, para olarak görmediğim için… Bu zamanın adamı olamadım ben, ruhum hep Yunus Emre’nin, Mevlana’nın döneminde yaşadı bu zaman içinde bile… Fütursuzca sevdim, başta sen olmak üzere herşeyimi yitirdim. Hiç kimse alnıma, hücrelerimin duvarına, karalarla yazılan yalnızlığımı hiçbir silgi ile silemez.

Fazla dayanamayacağım yokluğuna, en kısa zamanda sonsuzluğunda yok olacağım ama aşk hasrette gizli değil midir? Vuslatsa aşkın katili, aşkıma hançer saplayan cani ben olacaksam, bu seni bana getirecekse varayım cani olayım.

Bir gün gelecek herkes beni öldü bilirken, ben senin sonsuzluğunda sana olacak vuslatımı yaşayor olacağım. Seni seviyorum, bunu hiç unutma…. Nerde olursan ol!

Baki EVKARALI