0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
707
Okunma
Bir küçücük odada o yapayalnız. Bir ses, bir nefes arıyordu. Uzanıp aldı resmi eline. Fotoğrafta küçük kız ona gülümsüyordu. Uzun uzun baktı meleğine, öptü okşadı.Ve usulca bıraktı yine yeri yerine. Nedense sulandı gözleri Deprem Dede’nin. İnceden bir hüzün çöktü yüreğine. Dışarda yağmur yağıyor, gök gürlüyordu. Sarılıverdi ihtiyar sigara paketine. Yakarken sigarasını elleri titriyordu. Doldururken dumanı ciğerlerine kapısını çalacak bir dost bekliyordu.
Bekledi uzun süre, etrafı sessizdi. O gün hem yalnız hem çaresizdi. Sessizliği bozmak istercesine, basıverdi radyocuğunun düğmesine. Hüzünlü bir şarkı okunuyordu. Ve Deprem Dede’nin yalnızlığı ağlıyordu
