Şairin İmtihanı

Şair, son model arabaya binebilir mi?

Sırtını kalorifer peteğine yaslayarak çok iyi şiir yazılamayacağına inananlardanım. İyi şiir yazmak için üşümek gerekir. Masa başı şiirler kendini çabuk ele verir. Kurgudan çok yaşanmışlık şaire değer katar. Son yıllarda yeni son model binek otomobillerin arttığı, eski otomobillerin azaldığı bir ortamda, şairleri bunlardan uzak tutmak anlamsız olur. Zahiren son model arabaya binilmesinde çok bir sorun olmasa da şairin deruni yanına nasıl bir tesiri olur irdelemek gerekir. Para ve imkân ile her dem haşir neşir olan kimi şairin fakir edebiyatı yapması itici gelir insana. Şairin, lüksü yaşama özgürlüğü vardır elbette ama okurunda bu yazdıklarına inanmama gibi bir lüksü her zaman olacaktır. Bana göre lükste olsa eski model arabalar şaire daha çok şiir yazdırır gibi geliyor bana.

Şairin makbulü

Şiir daha çok kulak ile sevilir. Az okuyan ve daha hazırcı bir toplum olduğumuz için aynı müzikte olduğu gibi sesi ve görüntüsü olan şair daha çok kitlelere ulaşır. Makbul şair, afyon etkisindeki retoriğe ayarlı kitleleri mayıştırır. Radyocu ve televizyoncu olanı daha makbuldür. Popülarite bu alanda da kendini hissettirir. Benlik histerisine kapılan kimi şair üretmeden çok tüketir kendini. Şiir dinletileri, kitap fuarları, söyleşiler, çalıştaylar, sempozyumlar derken diyar diyar gezen şair daha çok makbul gibi gözükebilir. Şiir kitabını çok satabilen şair makbuldür. Çok satıyor ukalası ve serbest piyasa kapitali olan daha çok yer bulur. Maddiyatı iyi olan şair, çoğu sponsorluğunu kendi üstlendiği için avantajlı konumdadır. Her alanda olduğu gibi güzel bayan şair her zaman daha çok aranılandır. Yazdıkları bir şekilde de olsa kabuldür sanki. Son tahlilde şairin dirisinden çok ölüsü makbuldür derler de inanmazdım.

En çok ve en kolay eleştirilen şair

Her üç kişiden beşinin şair olduğu türünden insana itici gelen kelime oyunlarıyla şairlerin çokluğuna eleştirel göndermeler yapılır. Şiir kitaplarının okunmadığı söylenerek yine şairler hedef tahtasındadırlar. Hele bir de romana, hikâyeye, nesre yönelen bir zaman şiir yazanların eleştirdiği ilk camiada şairlerdir. İşin ilginç yanı şairi, şair daha çok eleştirir. Gözden çıkarılan şair hedef tahtasına konularak ben iyi şairim bilinçaltına verilmeye çalışılır. Şairi şiirden soğutmaya çalışan, şiiri sadece kendisinin yazdığına inanan veyahut başkalarını inandırmaya çalışan bir güruh var her zaman. Gerek sağda gerek solda şairler hep bir sınıflandırmaya tabi tutulur. Beş soldan iki sağdan verilen şair isimleri aritmetik olarak çoğaltılır. Siyah punto ile yazılan bu isimler yaşayan şairler için daha çok al gülüm ver gülüm şeklinde tezahür eder. Birçok dergi editörleri şairlerin mesajlarına geri dönmezler. Kimi dergilerde şiirler, boşlukları doldurmakta kullanılır çoğu zaman. Özellikle dergi camiasında şairin mümkün mertebe şiir yazmaması arzu edilir. Dergiler en çok şairlerden beslenir ama dergilerin bir numaralı şamar oğlanı da şairlerdir.

İlkay Coşkun
18.01.2019