küçük ellerine yağ bulaşmış,
ayağında spor ayakkabı
yüzünde acı da olsa ufak bir tebessüm... ustası
" -krikoyu kaldır" diyor... kısık sesi ile
" - tamam " diyerek zorda olsa krikoyu kaldırmaya çalışıyordu
yanına yaklaştım
krikoyu bırakmasını söyledim
bırakmadı " - bırak ki ben kaldırayım "
dediysem de küçük bedeni ve koca yüreği ile vazgeçmedi krikoyu kaldırmaktan " ismin ne?" diye sordum " - Ensar " dedi
anlamını bilip bilmediğini sormamla
söylemesi bir oldu
okula gidip gitmediğini sordum " ( - gidiyorum ama okula gitmeyi hiç istemiyorum) "
" - neden "
dediğimde ise o koca yürekli yiğidim doldurdu gözlerimi. "- ben derslerden sonra tenefüslere hiç çıkmam çıkamam
sınıfın penceresinden dışarıya baktığımda yoldaki bütün çocuklar babaları ile
el ele yürüyorlar
benim babam olmadığı için
o çocukları babalarıyla gördüğümde dayanamayıp ağlarım
kıskandığım için değil ama ağlarım işte "
daha küçük olduğunu söylüyordum ki
koca yüreği ile sözleri boğazıma düğümledi " - burada herkes bana baba şevkati ile yaklaşıyor
kendileri yemiyor bana yediriyorlar
çok iş yaptırmıyorlar
kızmıyorlar
üzmüyorlar
babam da öyleydi
sadece cumartesi günleri çalışıyorum
o da uyanabilirsem hepi topu üç saat abi"
etrafımdaki insanları izlerken
dalmış gitmişim
parmak uçlarımda
bir el hissettim
başımı eğdim ""-gel gel senin arabanın arkasına bak "
diyerek gülümsüyordu
ürperdim acaba bir şey mi oldu diye
o küçücük elleri ve koca yüreği ile arabanın tozunu silmiş kuru bez ile de kuruluyor
temizliğine devam ederken haberi olmadan fotoğrafını çektim //////////dahası vardı
ama ne bu yüreği dinleyen dayanırdı
ne de yazan el yazabilirdi...... /////
Halakaçayır...