Ünsal, okuldan arta kalan zamanında kapı kapı dolaşarak bir şeyler satan fakir bir çocuktu. Bir gün saatlerce dolaşmasına rağmen bir şey satmayı başaramamış;bu arada, karnı çok acıkmıştı.Cebindeki elli kuruş, bir şey almak için yeterli değildi.



Bir evden yiyecek bir şey istemeye karar verdi. Fakat, kapıyı açan genç kızdan utanıp yiyecek yerine sadece su isteyebildi. Kız onun aç olduğunu anlamıştı.Ona su yerine bir bardak süt getirdi. Çocuk sütü yavaşça içti ve:




’Borcum ne kadar’diye sordu.




Genç kız’borcunuz yok’ diye cevap verdi’Annem, yapılan bir iyilik için para alınmaması gerektiğini söyler’




Çocuk:




’Bütün kalbimle çok teşekkür ederim’ dedi ve oradan ayrıldı.




Yıllar yılları kovaladı. Ünsal önce ilkokulu, ardından liseyi, sonra üniversiteyi bitirdi.




Yıllar geçmeye devam etti.




Bir gün, Hacettepe Hastanesinin Onkoloji bölümüne, ağır bir hasta getirildi. Yerel hastanedeki doktorlar, hastalığını değil tedavi etmek, teşhisini bile koyamamışlardı.




Dr.Ünsal Ersoy, hastanın naklinin yapıldığı bölgeyi öğrenince, çocukluk yıllarını yaşadığı belde hafızasında canlandı. Muayene için odaya girdiğinde ise, hastayı hemen tanıdı. Bu kadın, uzun seneler önce kendisine su yerine süt veren genç kızdan başkası değildi.




Kendisine yıllar önce yapılmış olan bu iyiliği hatırlayan Dr. Ünsal Ersoy, hasta için elinden gelen her şeyi yaptı. Sonunda, kadın ağır hastalığından kurtuldu.




Kadının taburcu olacağı gün, kadının ameliyatı dahil bütün muayene masraflarının kayıtlı olduğu fatura, imzalaması için Dr. Ünsal Ersoy’a iletildi. Faturaya bakan doktor, üzerine bir şeyler yazdı ve kadının odasına gönderdi. Kadın korkarak faturayı açtı. Bu tür tedavilerin çok pahalıya patladığını biliyordu. Yüksek bir miktar ile karşılaşacağını düşünüyordu.




Nitekim, faturada, milyarlarca liralık bir rakam, kenarda ise Dr. Ünsal Ersoy imzalı bir not vardı:




’Bir bardak süt ile ödenmiştir.’