...Gecenin bir yerindeyim derin mi derin.Önümde yalnızlığın mezesi bir tabak kızarmış patatesle...Neler var içimde saklı ,neler fışkıracak bilmem ki bu gece.Yan tarafımdaki aynaya takıldı gözlerim.Bu ak saçlı yorgun surat kabul etmekte zorlansam ,isyanlar çıkartsam da nafile. O benim.
Zihnime aktı gençlikten bir türkü.Ah...o zaman ne kadar uzaktı ak saçlar yorgun suratlar.
Aynaya baktım saç beyaz olmuş,
Neden rengim sararmış solmuş...diyordu ses üzgün mahzun çaresiz...O da benim gibi idi mutlaka bir zamanlar.
Kalçalarımı döven örgülü kumral saçlar,gül kırmızı yanaklar, hilal kaşlar benim mi idi inci dişler ,bir hayal mi acaba.Aynadaki her kim ise neden burada yalnızlığımın tam ortasında rahatsız ediyor beni.Kabullenemiyorum kendimi.
Birden belki ona bir şiir yazsam barışırız uzlaşırız diye geçti içimden.Kendisine yazılan şiire kimse kayıtsız kalamaz en nihayetinde.
Ak saçlarına bir şiir yazsam
Irmaklar mı hayal etsem köpük köpük...
Tutam tutam dökülüp
Kıvrılıp akan şelalelere mi benzetsem...
Hayır hayır ak saçlarım söz konusu olunca barışmayız biz.Neye benzetir isem benzeteyim aldanmaz hüzünlü içim.Bana gençliğimi hatırlatmalıyım belki susar öfkem.
Sen,On beş yaşın heyecanındaki yürek,
Altmış yaşın beyaz taçlısı...
Her hali şiir,her işi aşk ömrüme güzellik olan,
Ak saçlarına bir şiir yazsam.
Evet evet başarıyorum sanırım.İlgisini çekti.Sakin sakin gülümsüyor bana bakarak.Devam etmeliyim onun gönlünü almaya.Sevindirmeliyim şımartmalı belki de.
Şiir gibi ak saçlarının her teline
Bağlasam sonsuzluğumu...
Her telinde coşkun duygular,her teli riyasız sevgi,
Her teli ŞULAN olan
Ak saçlarına bir şiir yazsam
Ta.... yüreğimden kopan...
Yetmez mi bu kadar söz.Barışalım artık dedim.Güldü ve ellerinin arasına alıp yorgun gözlerini uykulu uykulu teşekkür etti.
Sen devam et yalnızlıkla sohbetine.Ben aranıza girmeyim deyip gitti.
6.Aralık.2018
Şulan KAYA