Sevgili Devrim hocam duyarlı ve etkileyici yazınız için sizi gönülden kutlarım.

Hocam, Nazım Hikmet bu topraklarda yetişmiş ve hazan yaprakları gibi savrulmuş trajik hayatların tartışmasız sembol isimlerinden biridir. Ne yazık ki, bu ülkede tanınan ya da tanınmayan nice aydın, entelektüel, ilerici insanlar tarifi olmayan acıları, özlemleri ve hasretleri vatanlarından ve sevdiklerinden uzakta ağır bedeller ödeyerek yaşadılar. Yaşadıkları sürgün hayatını bitirip sevdiklerine kavuşanlar da oldu, yaşamını sürgünde sonlandır anlarda. Nazım hikmet bu anlamda bir nebzede olsa şanslı biriydi diye düşünüyorum.Çünkü o hafızalarda yer tutan eşsiz şiirleriyle ülke insanın gönlünde çok özel bir yere sahip oldu.

Zorunlu sürgünde yaşayanlar arasında (siyasi görüşleri) ayırmaksızın söylüyorum öyle donanımlı insanlar vardı ki,(bir kaçını yurt dışında tanıma şansım oldu) emin olun o insanlar bu ülkede yaşayıp yasaklı ve dışlanmış olmasalardı iddia ediyorum! Sanattan siyasete, edebiyattın her alanında, bu ülke Nazım Hikmet gibi dehaları ve o dehaların müthiş eserlerini dünya kamuoyuna kazandırmış, dünyanın en prestijli en saygın ülkesi konumun da olurdu. Ama olmadı ya da oldurmadılar.

Sonuçta o insanlar sürgünde veya demir parmaklıkların arkasında acı bir hayatı yaşamaya mahkum edilirken sanatta ve kültür de kültürden bi'haber olan insanların elinde kaldı.

Kaleminize gönlünüze sağlık

Saygı ve sevgilerimle.