ÇAY BAHÇESİNDEN NOTLAR-1

Bu gece çay bahçesinde yazdan kalma güzel bir havada, bir masanın kenarına tünemiş, tek başıma bir bardak çayı hüzünlü bir şarkının eşliğinde yudumluyorum. Çayın değil hayatın keyfini çıkarıyorum.
Geçici de olsa oğlumun isteği üzerine işimin başına tekrar geçmenin mutluluğunu yaşıyorum. Benimle dükkanda karşılaşan eski müşterilerimle beraber olmak, birkaç kelimenin belini kırmak çok ama güzel bir şey.
Bu çay bahçesinde bir şeyler yazmak, bir şeyler karalamak, bir bardak çayın yanında bir dal sigara tellendirmek bana göre bundan daha güzel ne olabilir? Bir dakika izin ver sigaramı yakayım. Daha sonra kaldığımız yerden devam deriz.
Polisiye olarak üçüncü romanıma hayat vermeye çalışıyorum. Henüz daha yedi bölüm yazabildim. Bütün gücümle yazmaya devam edeceğim. Ben sağ olduğum müddetçe Heval, Büşra ve Hansa baş komiserler maceradan maceraya koşacaklar. Vuracaklar vurulacaklar. İsabet aldıkları her kurşunda en az onlar kadar ben de acı çekeceğim. Ya öleceğim ya da Büşra Baş komiser gibi, ölümün kıyısından kıl payı geri döneceğim. Ve ben soluk almadan hep yazacağım.
Kalemim nefes almaya son verdiğim an susacak. Şimdilik bu geceden bu kadar. Başka bir gece bu çay bahçesinde yeniden buluşmak dileği ile iyi geceler bal tadında rüyalar.

08.10.2018/ Pazartesi
Tuğrul Ahmet Pekel