1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
818
Okunma
Oturup bir masada şarap içmedik. Votka’yı mı çok severdin şarabımı bilemiyorum. Bunların bir önemi yok. Ama sen bana göre, en ümitsiz durumlarda bile, üzümden şarap, şaraptan şiir yapmasını bilen şairdin.
Çok zekiydin, zekayı ve şiiri bir şarap gibi kadehlere doldurup sunacak kadar inceydin, samimiydin. Büyük Usta, seni bu şarabi şiirinle selamlıyorum. Işık içinde uyu.
Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar
Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar
Mevsim dönüp de yeniden yeşermeğe başlayınca rüzgar
Çıplaklığında o atın yine onlar koşacaklar
O çocuklar
O yapraklar
O şarabi eşkiyalar
Onlar da olmasa benim gayrı kimim var?
Cevap Yaz