Merhaba meselci.
Selam olsun güzel varlığına.
Kelam olsun şiirsel kalbine.


Eylül ayına girdik.
Girmedik ortasına geldik.
Bugün 14 Eylül 2018.
Günlerden Cuma.
Hadi saatini de yazayım, 14:33.
Affola bu defa eylülünü gecikmeli bir şekilde kutluyorum.


Zaman yine geçiyor.
Yaşaya yaşaya yaşlanıyoruz be meselci.
Kim bilir kaç eylülü beraber yudumladık.
Kim bilir kaç defa birlikte hazana boyun eğdik.
Kim bilir kaç kez birlikte ağladık.
Düştük.
Bazen kaybolduk.
Bazen isimlerimizi dahi unuttuk.


Ne olursa olsun (yine) beraberiz.
Aynı zincirin halkaları ve aynı ağacın dallarıyız.
Bizi birbirimizden kimse ayıramaz.
Bize her yer Mardin. :)


Mardin dedim de, bu sene çok turist ağırladı.
Yerli yersiz birçok konuğu bağrına bastı.
Canlılık geldi tarihin sayfalarına.
Durağan şeyler billur su gibi aktı.
Mardin’e gelmek isteyen için tam mevsimi.
Ne sıcak, ne soğuk.
Gezmek için eylül ve ekim ayları birebir.


Evet meselci, zaman dedik, eylül dedik, yarın başka şeyler diyeceğiz.
Öbür gün başka meseleler konuşacağız.
Başka gün bambaşka konulardan dem vuracağız.
Susmayacağız.
Sessiz kalmayacağız.
İçimizde ne var ne yok dökeceğiz ortaya.
Ertelemek, utanmak olmayacak kitabımızda.
Defterimizde hayatın her hali yer alacak.
Hüzünlerimizi de, mutluluklarımızı da paylaşacağız.
Paylaşmak esas gündemimiz olacak meselci.


Benimle hem fikir olduğunu düşünüp lafı burada kesiyorum.
Kısa kesilen mektuplar daha çok okunuyormuş.
Buna ve bana inan.


Selam ve şiirle kal can meselci.






MESELCİ
14.09.2018-Kızıltepe

Fotoğraf: Meselci