O BİR SOKAK KÖPEĞİ İDİ...

Dün Gölcüğün semt pazarıydı. Bilirsiniz biz kadınlar; sabırla, sıkılmadan, saatlerce pazarları gezer dururuz. Erkekler nedense pek de sabırsızdır bu konuda. Bir de pratik ve tez canlıdırlar. Pazarın hemen girişinden alışveriş yapıp çabucak eve gelirler...
Neyse efendim, ben yaşadığım bir anımı aktarmak istiyorum sizlere...
Eylül güneşi tam da tepedeydi. Yumurta kızartacak derecedeydi. Gölgeli yerlerden pazara doğru yol alırken ayaklarım, o anda tuhaf bir hisle, ürpertiyle geriye doğru hızla sıçradım! Tam arkamda gördüğüm, bir sokak köpeği idi. Zeytin rengi ıslak burnuyla ayak baldırıma dokunmuştu. Beni ürperten de bu dokunuşuydu.
Belli ki, ani dönüşüm onu da korkutmuştu ki, geriye sıçrayıp o masum bakışlarını gözlerime uzattı. Aşılı mı, diye kulak memesinde veteriner küpesi aradım, görememiştim.
Kuyruk sallıyarak durmuş bana bakıyordu. Hemen arkamdan gelen bir bey, durumunuza belli ki aşinaydı:
"Sizin değil mi?"
"Hayır" değil diye yanıtladım onu...
"Dikkat ettim de, uzun zamandır o hep sizi takip ediyordu. "
"Cidden mi? Neden acaba?"
Şaşırmıştım!
Beni izleyen köpeğe doğru eğilip daha dikkatli bakıp konuştum:
" Sen beni mi takip ediyorsun ha?"
Köpek bu kez kuyruk sallayarak yanıma yaklaşıp yanağıma ıslak bir dil şaplağı kondurdu!
Köpeğin sevgisini ifade edişi neşelenmemi sağlamıştı. Kendimi çok özel hissetmiştim.

Onun susamış olduğunu düşündüm. Çantamdaki şu şişesini yerdeki boş bir kutuya boca ettim. Evet tahmin ettiğim gibiydi. Suyu kana kana içmişti.
Başını okşayıp ondan uzaklaştım.
Pazara 150 metre kalmıştı.
Ama takipçin nedense benden vazgeçmemişti. Arada gözucuyla ardıma nazar fırlattığımda o da hemen duruyordu. Belli ki tepkimi, ayaklarımın rotasını hedefliyordu.
Ama niçindi bu takip?
Hem neden bendim?
O sırada hızla akan trafikte karşıya geçecektim. Araçların yavaşlamasını bekliyordum. Tabi köpecik de bekliyordu. Bu seferki kaygım, ardımdan hızla gelir de ya aracın biri ona çarparsaydı!
Karşıya geçtiğimde o da yanımda geçti.
Marketi görünce hiç düşünmeden içeri daldım. Bir kutu sosisle onu oyalayıp kaçacaktım.
Öyle de oldu...
Market sahibi de peşimden beni izlemişti. Hayvana sosisleri sunuşumdan çok etkilenmişti ki, ardı ardına dualar ediyordu bana.
Hem de gözleri nemli olarak.
Suskun dinlerken onu gülümsedim sadece...
" Ah hanımefendi, ah! Beni çok etkiledi şu davranışınız. İnanın, hergün şuraya bir kaba su doldurup koyuyorum. İnsanlar köpekler içmesin, diye tekme atıp döküyorlar. Onların bu çok zalimce yaptıklarına karşılık, siz gelip şu zavallı için marketten sosis alıyorsunuz. Merhametiniz beni çok etkiledi.Allah ne muradınız varsa versin!"

"Aminn... Sağ olun!"

Köpecik sosisleri yalamadan yutarken; bende içimde farklı bir huzurla uzaklaşmıştım oradan...

EmineP