MUTLULUK....

Hayat çoğu zaman bizi beklemediğimiz noktalara getirir.. Nasılmı ? Saçma sapan umarsız bazen kendi ruh halimiz de bok gibi olur saçmalarız sadece saçmalamak la kalsak iyi kimi zaman karşımızdakini kırar dökeriz sonra ayıkla pirincin taşını telafi mümkün ama ilk günkü yeniliği asla bulamayız... bu arada bir şeylerin değerini anlamak da tam böyle oluyor yani kaybederek ... Yoksa kaybettiklerimiz aslın da değerli değil de sadece Kaybettiğimiz içinmi değerli zannediyoruz orası da ayrı konu gerçekten değerli olsalar kaybedermiydik??? Sorular sorular bitmiyor .... bazen de tersi Oluyor bir şeyi yada bir insana uzakdan ulaşamadıkça değer veriyoruz belki uğruna ölüyoruz ulaşamadıkça değerleniyor değerlendikçe saplantı halini alıyor Fakat bir şekil de ulaştığımız da tüm büyü kayboluyor tam manasıyla düş kırıklığı gerçekte hayalimiz de olan orda dizayn edilmis bir şeye bağlandığımızı anlıyoruz ve ulaştık dediğimiz de bir bakmışız ki kaybetmişiz başa dönmüşüz hatta baştan da geriye ... Keşke hep ulaşılmaz halde kalsaydı da o güzellik kaybolmasaydı diyoruz ... şimdi burdan nereye gelmek istiyorum bende bilemedim bu yazı git gide uzuyor ve neticelenemiyor belki sonunu hiç getirmesem daha güzel olacak çünkü sonuca vardığımız da anlamı da kalmayacak . aklıma gelen ve şu ana kadar anladığım tek şey var ki aslında Mutsuzluklarımızın ana sebebi yine biziz yani Hazımsızlık, aç gözlülük elimizde olan şeyin değerini bilmiyoruz hep daha fazlasını istiyoruz elimizde olmayan ulaşamadığımız her şeye aç Kurtlar gibi saldırıyoruz ve ulaşınca bir anda tüketiyoruz ......... daha küçük çocukken de böyleydik o çok istediğimiz oyuncak bir kaç oynadıkdan sonra tat vermemeye başlıyordu ama komşu çocuğun oyuncağı bize daha güzel geliyordu bir şekilde onu elde etmeliydik yada daha iyisini hep daha fazlasını derken saçma sapan bir yarışın için de kendimizi buluyor geçici mutluklar peşin de koşuyorduk biraz büyüdük yine aynı biraz yaşlandık yine aynı Toplum, aile büyüklerimiz de bize bunu empoze etti hep başka çocukalardan örnek verdi sistem hep başka Ülkelerden örnek verdi onlar bunları bize empoze ettikçe ezim ezim ezildik ezildikçe başkalarını ezip kendimizi kandırdık sonuç da mutsuz bireyler , dağınık aileler garip bir toplum yarattık lüzumsuz gösterişler, düğünler, masraflar, borçlar , kredi kartları, fesatlık, kıskançlık ve Mutsuzluk , Depresyon alkolizim, uyuşturucu derken çareyi Doğru yerde aramaktansa yine sistemin uyanıkları karşımıza psikologlar, yaşam koçları, acaib tarikatlar, uzaylılar, hintliler, budisteler bir çok entel dantel sonucu saat ücretine dayanan insani daha da hasta eden yalancı, sahte sömürücülerin kolların da bulduk derken intiharlar arttı aileler yıkıldı....

Çözüm aslın da o kadar zor olmamalı belki Bir Şükür de saklı "Şükretmek ve Sevmek" elimizdekilerle mutlu olmak ( elimiz de olmayana bakıp mutsuz olacağımıza olana şükretmek olmayana sabr etmek) önce kendimizden başlayarak bizi seveni sevmek , doğayı sevmek, yaradılanı sevmek, Yaradanı sevmek Dünyaya güzel bakmak karşılık beklemeden iyilik yapsak ( enayi diyebilirler desinler ) , karşılık beklemeden iyilik yapmayı çocuklarımıza örnek olarak göstersek bunları mecburiyet haline getirmeden Özgürce yapsak diğer insanları eleştirmeyi bırakıp özgürce kendimiz olsak kim Ne der sorusunu beynimizden çıkarıp kendi sevdiğimiz müziği yakışmasa bile sevdiğimiz elbiseyi giysek birbirimizin seçimleri yüzünden alay etmesek ve bu güne kadar bizi bunaltan tüm gereksiz toplum baskılarını kırsak bir başkasına zarar vermedikçe özgürce doya doya kendimiz olsak belki daha Mutlu daha sağlıklı olabiliriz .... maksadım akıl vermek değil kendi kendime kafamdan geçen soruları yazıya dökmeye çalıştım doğruları bulabilmek umuduyla ...

Her keze ellerinde olanlarla ve Sevdikleriyle beraber Musmutlu Hayat dilerim Dostça Kalın

Ausländer