Dağlar misali yaşam...Yemyeşil umutları barındıran,denizlere annelik eden,yalnız ağaçlara kucak açan,güneşi arkasında saklayan,gürül gürül akan ırmakları yutanhayvani doğamızı yaşatan,umuda yolculuklara,umuda tırmanışlara,umuda saklanışlara mesken güzelim dağlar...

Yalnız bir dağcı...Dağlarda küçük bir kulübede yalnız bir dağcı anlattı,bana dağları.Kapısız kulübesinden yalnız akşamlara bakan.Bir çınar ağacına dayayıp sırtını yalnızlığın sesini dinleyen.Dalgıçlar misali,bataklıklarda kaybolan aydınlıkları arayan...

Sahtelikleri,yalanları,sevgisizlikleri,anlaşılmazlıkları,savaşları yabansı doğada yok etmeye çalışan.Kendinde yok olup,insanlıkta doğmak isteyen.Yeniden yeniden doğmak isteyen.Ölmekten korkmayan,yaşayamamaktan korkan.

Şimdi,ağaçlar diyor ki bana...Dümdüz ol,sessiz ol,sakin ol.Korkma yaşlanmaktan,korkma yıllanmaktan.Gölgeni yitirmekten kork,baharlarda yeniden yeşerememekten kork.

Şimdi ,ırmaklar diyor ki bana...Denizlere koş,ormanlara koş,aşağılara koş.Korkma akmaktan,korkma çoşmaktan.Kurumaktan kork,dalgalanmamaktan kork.

Şimdi ,hayvanlar diyor ki bana...Doğal ol,doğanı yaşa,vahşice yaşa.İncelikten kork,kendin olamamaktan kork,insan gibi olmaya çalışmaktan kork.

Dağlar diyor ki bana...zirvelere çık,aşağılara bak.ne kadar küçük olduğunu gör çok şeyin.sonra aşağılara in tırmandığın yerlerden.yukarılara bak.ne denli büyük,ne denli sonsuz olduğunu gör çok şeyin...

teşekkür ederim yalnız dağcı...hiç bir dağ ııh demedi bana,hiç bir ağaç eğilmedi önümde,hiç bir hayavan incelikle yaklaşmadı bana,hiç bir yamaç itelemedi beni...teşekkür ederim yalnız dağcı.